معنی کلمه خدیجه در لغت نامه دهخدا
خدیجة. [ خ َ ج َ ] ( اِخ ) بنت جعفر. او دختر جعفربن نصیر التمیمی شاعره ای بوده است اندلسی که هم در ادب دستی داشته و هم در موسیقی الحان و اشعار او را بدلاویزی و طرب انگیزی وصف نموده اند. اما از نتایج افکار او چیزی بدست نیامد. ( از خیرات حسان ج 1 ص 113 ).
خدیجه. [ خ َ ج َ ] ( ع اِ ) نامی است از نامهای زنان. ( از ناظم الاطباء ). در عرف خدیج هم گویند.
خدیجه.[ خ َ ج َ ] ( اِخ ) دختر علی ابی طالب امیرالمؤمنین است که بنابر قول صاحب حبیب السیر نام مادر او معلوم نیست. ( از حبیب السیر چ کتابخانه خیام ج 1 ص 584 ).
خدیجه. [ خ َج َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان کرطا بخش رامهرمز شهرستان اهواز. واقع در پانزده هزارگزی شمال خاوری رامهرمز کنار راه شوسه هفتگل به گنبد لران. این ناحیه کوهستانی و گرمسیر و مالاریایی و دارای 160 تن سکنه فارسی زبان می باشد. آب آن از رودخانه رامهرمز و محصولاتش غلات و برنج است. اهالی بکشاورزی گذران میکنند و راه آنجا شوسه است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
خدیجه. [ خ َ ج َ ] ( اِخ ) الکبری مشهور به ام المؤمنین ، اول زن پیغمبر اسلام است که دختر خویلدبن اسدبن عبدالعزی بن قصی از اشراف قریش بود. مادر مشارالیها فاطمه بنت زائدةالاصم از اولاد عامربن لؤی است. بزمان جاهلیت خدیجه را طاهره می گفتند و حضرت رسالت لقب «کبری ̍» به او داد. قبل از بعثت این زن به ازدواج پیغمبر اسلام درآمد و حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا و قاسم و طیب و طاهر از بطن اوست. خدیجه کبری ̍ پیش از همه زنان قبول اسلام و ایمان نمود و مدت 24 سال و اندی دوره زندگی او با پیغمبر بود و بعد از آن بسرای دیگر شتافت. از وسائل ظاهری که موجب پیشرفت کار نبوت شد، ثروت خدیجه را ذکر کرده اند. عایشه روایت می کند که پیغمبر همواره خدیجه را وصف و ثنا می کرد تا روزی غیرت بر من عارض شد و رشک بردم و گفتم : خدیجه بیش از پیرزنی نبوده است ، خداوند عالمیان مر ترا بهتر ازآن عنایت کرده. پیغمبر اسلام دلتنگ شد و گفت : نه ، واﷲ ببهتر از خدیجه تاکنون نایل نشده ام. در وقتی که تمام مردم کافر بودند، او مرا تصدیق می کرد. در اوانی که هیچکس بمعاونت من نمیپرداخت او به ثروت خود با من مؤاسات کرد و خداوند از بطن او چند فرزند بمن عطا فرمود. عایشه گفت : چون این کلمات را از حضرت پیغمبر استماع کرد بر خود مخمر کردم که من بعد از خدیجه بد نگویم. خدیجه سه سال قبل از هجرت در سن شصت وپنج سالگی در مکه معظمه بدار بقا شتافت. بنابراین تاریخ مزاوجت او با حضرت رسول ، بیست وهفت سال و چند ماه قبل از هجرت اتفاق افتاده است. خدیجة الکبری ، زنی عاقل و باثروت بود و پیغمبر اسلام در حق او گفته است : خدیجة خیرنساء عالمها. ( از خیرات حسان ج 1 ص 111 ) :