خیره سر

وان که بر سر نهد افسر نه به‌ دستوری تو سر آن خیره سر اندر خور افسار بود

«برای ساختن آن زمان که بتوانم در پناه آن، نیرو و دلداری بیابم همین بسنده بود که هر زمان فرضی را در گذشته برانگیزم و عاشقانه تصویر کنم… دیدم که با رد زمان خیره سر باید اثبات می‌کردم که سلطان جان و روان وجود دارد و شکست ناپذیر است. با درک این نکته نقشه من به سوی تجلی ناکجاآباد، به تخیلی که در آینده افکنده شده باشد، تغییر جهت داد. چه سراسیمه شدم وقتی که ایالت کاستالیا سر برآورد. نیازی نبود که در اندیشه جان بگیرد یا ساخته شود. بی آنکه خود بدانم از مدتی پیش درون من شکل گرفته بود. پس آن بست را که دنبالش می‌گشتم یافته بودم. کاستالیا را باید مفهومی بری از زمان درک کرد که واقعیت درونی خود را واجد است و هدف آن نشان دادن امکان زندگی روان است».

از جمله کارها که جنایت شمرده اند کار دگر نماند که این خیره سر نکرد

همش خیره سر دید هم بدگمان بدشنام بگشاد خسرو زبان

ذره ذره شود زمین و فلک خیره سر گردد از نهیب ملک

در سایۀ وی ایمنم از دیو خیره سر کز پاس اوست جوشن و برکستوان من

سپهر خیره سر را تاب آن نیست زمین خاکست ، آخر آسمان نیست

غمی شد ز ترکش چو تیرش نماند ز لشکر یکی خیره سر را بخواند

که آمد یکی خیره سر اژدها کزو شیر جنگی نیابد رها

با این نگه خیره سر راه چه گیرم آن را که خیال نگه، افروخته دارد

ای بشر خیره سر خودپرست چند دهی رسم معیت ز دست