خلق و امر

جهان خلق و امر از یک نفس شد که هم آن دم که آمد باز پس شد

جهان خلق و امر از یک نفَس شد که هم آن دم که آمد باز پس شد

اما جمله آفرینش بر دو نوع منقسم استَ: ملک و ملکوت و آن را خلق و امر هم گویند و حق تعالی در یک آیت ذکر جمله جمع کرده است چنانک فرمود ان ربکم الله الذی خلق‌السموات والارض... . تا آنجا که گفت «الا له الخلق والامر». عالم امر عبارت از ضداجسام است که قابل مساحت و قسمت تو تجزی نیست. دیگر آنک باشارت «کن» بی توقف در وجود آمده است.

از خلق و امر قدر تو گر برتری نداشت در حکم حق نبود خدا خون بهای تو

جهان خلق و امر اینجا یکی شد یکی بسیار و بسیار اندکی شد

سمای حاوی گردون خلق و امر بدیع زلال جاری بحر مدارک و افهام

عالم خلق و امر هر دو یکی است وحدت و هستی من و تو یکی است

آنکه بمیزان اوست سنگ تمام سبل جاری در خلق و امر ساری در خار و گل

اینک آمد آن شهنشاه جهان خلق و امر آنکه عالم سر به سر مقهور استیلای اوست

جهان خلق و امر آنجا یکی شد یکی بسیار و بسیار اندکی شد