صاحبدل

از هزاران کس که می بینی یکی صاحبدل است آهوی مشکین ندارد دامن صحرا بسی

در توجه به عالم خراباتیان صاحبدل و اخوان مقبل و استمداد و همت و شروع به مصیبت فخر الشهداء حضرت ابوالفضل العباس سلام الله علیه:

گرفتار بلا ماندی میان این همه دشمن نه یک همدرد صاحبدل نه یک همراز ربانی

دلت بشناس و صاحبدل شو ای دوست که دل مغزست و صورت نیز هم اوست

کند مغلوب شیطان را به همت نفس صاحبدل که سگ بر گرگ مستولی به امداد شبان آید

جنت المأوای دل صاحبدل است خوش در آ گر ره به جنت می بری

گر زانک تو صاحبدل و صاحبنظری باید که به گل به چشم عبرت نگری

گر زابرو تیغ بارد همچو مژگان بر سرش بر ندارد چشم، صاحبدل ز محراب نظر

نمی رود پی دنیای پوچ صاحبدل فریب خضر کجا موجه سراب دهد

افسوس که صاحبدل دانا ز جهان رفت نی نی غلطم، بلکه جهان را دل و جان رفت