حبل الله

نفس ظلمت رو به حبل الله ز جنبش باز ماند رشته خورشید بند بال مرغ شب پر است

زلفت که کمند شد حبل الله مطلق شاهنشه آفاق علی فاتح ابواب

به مرد راه که حبل الله است در زن دست به هرچه دست به خود درزنی جوال است آن

شیب سر تازیانه‌ش از قدر حبل الله شه طغان ببینم

به حبل الله که نتوان مخلصی یافت وگر خود یوسفی بی حبل ازین چه

رشته مهر علی حبل الله مطلق بود من ز کف هرگز نخواهم داد دین خویش را

چون ز عیاران این ره بود منصور، از وله آن رسن حبل الله آمد، دار او دارلعیار

یا به حبل الله آویزیم دست اعتصام همچون عیسی بر فراز آسمان جولان کنیم

ما همه خاک و دل آگاه اوست اعتصامش کن که حبل الله اوست

که حبل الله بر ماهست و ماهی محیط ای یوسف چاهی کماهی