حدا

معنی کلمه حدا در لغت نامه دهخدا

حدا. [ ح ُ ] ( ع مص )راندن شتر به نغمت. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ).
حدا. [ ح ُ ] ( ع اِ ) غناء. آواز. نخستین بار برای آوازی که شتر را بدان رانند بکار رفته چنانکه «عوذة» برای آوازهای سحری و هر دو از یک ریشه است. زیرا که حاء به عین و دال به ذال بدل شود. ( نشوء اللغة العربیة صص 160-161 ) .
حدا. [ ح َ ] ( ع اِ ) ج ِ حداءة. ( منتهی الارب ). تبرهای دوسر. تورهای دوسر. تبرتیشه ها.
حدا. [ ح َدْ دا ] ( اِخ ) رجوع به حداء شود.

معنی کلمه حدا در فرهنگ عمید

۱. سرود و آوازی که شتربانان عرب هنگام راندن شتر می خوانند.
۲. (اسم مصدر ) راندن شتر با خواندن سرود و آواز.

معنی کلمه حدا در فرهنگ فارسی

۱ - ( مصدر ) زجر کردن و راندن شتران را بسرود و آواز . ۲ - ( اسم ) سرود و آواز ساربانان برای راندن شتران .
تبرهای رو سر تبر تیشه ها

جملاتی از کاربرد کلمه حدا

و از این عمر رَضِیَ اللّهُ عَنْهُما اثرها همی آید اندر اباحت سماع و هم چنین از عبداللّه بن جعفربن ابی طالب و از عمر رَضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ در حدا و غیر آن. و پیش پیغامبر صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ اشعار برخواندندی و او از آن باز نداشت.
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثِیراً قال ابن عباس: لم یفرض اللَّه عزّ و جلّ علی عباده فریضة الا جعل لها حدا معلوما ثمّ عذر اهلها فی حال العذر غیر الذکر فانه لم یجعل له حدّا ینتهی الیه و لم یعذر احدا فی ترکه الا مغلوبا علی عقله و امرهم به فی الاحوال کلّها، قال تعالی: فَاذْکُرُوا اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلی‌ جُنُوبِکُمْ و قال: اذْکُرُوا اللَّهَ ذِکْراً کَثِیراً باللیل و النهار فی البرّ و البحر و الصّحة و السقم فی السرّ و العلانیة. قال مجاهد: الذّکر الکثیر ان لا ینساه ابدا.
حدا گو را حدا از حد گذشته شتر کف کرده و رقاص گشته
و قال صلّی اللَّه علیه و آله و سلم: من اصاب حدا فعجّل عقوبته فی الدنیا فاللّه اعدل من ان یثنی علی عبده العقوبة فی الآخرة، و من اصاب حدا فستره اللَّه علیه و عفا عنه، فاللّه اکرم من ان یعود فی شی‌ء قد عفا عنه.
حادی که بهر ناقه سلمی حدا کند باید ز شرح فاقه ما ابتدا کند
لما حدا الحادی و جد رحیلهم ظفر العدو بما یؤمل و اشتفی
و قوله: أَوْ أَدْنی‌ هذا حکایة عن تخمین الناظر و حدسه یعنی لو انتم عاینتم القرب لحرزتموه قاب قوسین او قلتم فی انفسکم انه ادنی. قیل انما قال او ادنی لانه لم یردان یجعل لذلک حدا محصورا و سئل ابو العباس بن عطاء عن هذه الایة فقال کیف أصف لکم مقاما انقطع عنه جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و لم یکن الا محمد و ربه.