بن دندان

هم گذارند که گوی سر میدان گردم گر خلال بن دندان شدنم نگذارند

چرخ زرین خال بادت از بن دندان غلام تا که فرمان تو را پیوسته فرمان می‌برد

گویی مشتاب تا که وقت آید گر خواهی وگرنه از بن دندان

گر مرا خار زند آن گل خندان بکشم ور لبش جور کند از بن دندان بکشم

کمی بعد، پادشاهی کویت با حفر چاه‌هایی که عراق فکر می‌کرد داخل منطقهٔ مرزی مورد مشاجرهٔ دو کشور است، باعث خشم صدام شد و او به آمریکا شکایت کرد. هر چند که بحران اقتصادی عراق به مدت چندین سال بود که ادامه داشت ولی صدام می‌خواست به‌وسیلهٔ پول نفت به آن پایان دهد. او هنوز ارتش با تجربه و تا بن دندان مسلح خود را داشت و گهگاه از آن برای تأثیرگذاری روی روابط منطقه‌ای استفاده می‌کرد. صدام چندی بعد دستور حرکت نیروهایش به مرز کویت را داد.

در جهان نوش لبی را نشناسم امروز که غلام دهن او ز بن دندان نیست

«و چون خبر دیه و حصار و مردم آن به غوریان رسید، همگان مطیع و منقاد گشتند و بترسیدند و خراجها بپذیرفتند. در میش بت نیز بترسید و بدانست که اگر بجانب وی قصدی باشد، در هفته‌یی برافتد؛ رسول فرستاد و زیادت طاعت و بندگی نمود و بر آنچه پذیرفته بود از خراج و هدایا زیادت کرد، و بو الحسن خلف و شیروان که ایشان را پای مرد کرده بود و سوی ایشان پیغامها داده، شفاعت کردند تا امیر عذر او بپذیرفت و قصد وی نکرد و فرمود تا رسول او را بخوبی بازگردانیدند، بر آن شرط که هر قلعت که از حدود غرجستان‌ گرفته است، بازدهد. در میش بت از بن دندان‌ بلا حمر و لا اجر قلعتها را بکوتوالان‌ امیر سپرد و هر چه بپذیرفته بود، امیر هنوز در غور بود که بدرگاه فرستاد؛ و چون امیر در ضمان سلامت‌ بهرات رسید، بخدمت آنجا آمد و خلعت و نواخت یافت و با این دو مقدّم بسوی ولایت خویش بازگشت.

چندان گریست پوست ز رخساره اش بریخت شوراب دیده اش بن دندان فکار کرد

که همچو قطره دهد مارمهره از بن دندان ز نیش نوش چکد بر مکان ضربت کژدم

ماه رخش چون بتافت از بن دندان او بحر دو چشم مرا لؤلؤ و مرجان رسید

گر نهنگ حکم حق بر جان ما دندان زند ما به پیش خدمت او از بن دندان شویم