بیان

چنین جایی فرید آخر چه گوید زبان گنگ و سخن قطع و بیان نه

موج همچون دام پیچد بر پر مرغابیان افتد از بال و پر او عکس اگر در جوی آب

آنتن یک مجموعهٔ نمایش خانگی در ژانر کمدی-اجتماعی، به کارگردانی و تهیه‌کنندگی ابراهیم عامریان و نویسندگی حمزه صالحی است که مسائل و مشکلات موجود در دانشگاه‌ها را به زبان طنز بیان می‌کند.

وادی احساسات وادی پیچیده‌ای است و گاهی ما با یک موسیقی احساس خود را بیان می‌کنیم و گاهی با نوعی رانندگی و…

«شیخ فقیه و اصولی خالص و مجتهدی صرف و او اولین فردی بود که باب طعن (منظور از طعن، عبارت است از انتقاد سخت و تندی که ابن ادریس نسبت به شیخ طوسی بیان داشته است) بر شیخ طوسی را گشود.»

روان فدای تو نام که برده ای ناصح زهی لطافت ذوقی که در بیان تو نیست

کعبۀ کروبیان و قبلۀ روحانیان مستجار دین و مذهب رفت در خاک ای دریغ

در بیان اینکه صاحب جمال را خودنمائی موافق حکمت شرط‌ست و اشاره به تجلی اول بر وجه اتم و اکمل و پوشیدن اعیان ثابته کسوت تعین را و طلوع عشق از مطلع لاهوتی و تجلی به عالم ملکوتی و ناسوتی- نعم ماقال:

، طهارت وجدان و بیان سحرانگیز و ژرفای انسانیت و حرارات ایمان و مقام والای آنچه مردم را بدان می‌خوانده می‌داند و سپس به نکات برجسته کتاب از جمله: قدرت بیان نافذ و عاطفی و درخشان و دلنشین که تنه به ساحت شعر می‌ساید؛ موزون بودن کتاب از نظر توزیع حجم متعادل برای مباحث مختلف؛ کوشش شجاعانه و موفقیت در بازگویی اندیشه‌های سیاسی، دینی و اجتماعی و اقتصادی در صحن زندگی امروز به‌صورتی بدیع، می‌پردازد.

در بیان تجلی کردن جمال بی‌مثال حسینی از روی معنی در آینهٔ وجود زینب خاتون سلام اللّه علیه و علیها از راه شهود به طور اجمال گوید:

از هنر صد درج و از تو یک بیان ماجری وز گهر صد گنج و از تو یک نوال ماحضر

ملاصدرا نیز بیان کرده‌است که ابن سینا در کتاب مبدأ و معادش برخلاف دیگر کتاب‌هایش، اتحاد عاقل و معقول را پذیرفته است.

باشند آنگهی که تو از فضل دم زنی کروبیان نواله ستانان خوان عقل

نیست این را نهایت و پایان کو درون ؟ و کجا بیان و زبان ؟

آن روز که جنازه جنید برداشتند مرغی بیامد بر آن گوشه نعش وی نشست، مردمان دست بر وی می‌فشاندند بر نمی‌خاست، رویم گفت: آن مرغ از روی کرامت بزبان حال گفت دست از ما بدارید که این چنگ ما بمسمار عشق در گوشه نعش او دوخته‌اند، این کالبد جنید امروز نصیب کرّوبیانست، اگر نه زحمت غوغای شما بودی، با ما باز وار درین هوا پرواز کردی چون او را دفن کردند درویشی بر آن بالا شد و این بیت بر گفت: