جگربند

تو جگربندی میان گربگان اندر اندازی و جویی زان نشان

که ما در ره پاک فرزند او همان نور چشم و جگربند او

یا به تشویش و غصه راضی باش یا جگربند پیش زاغ بنه

ای روی تو باغی، که جهان کرده معطر؛ وی موی تو زاغی، که زمن برده جگربند

از جگربندان خود گشتم جدا با درد دل کرد تیمار جگربندان جگرخواری مرا

این خواندن افکار بود کار حکیمان بقال‌، گزر داند و جزار جگربند

منهم: جگربند مصطفی و ریحان دل مرتضی، و قرّة عین زهرا، ابومحمد الحسن بن علی، کرّم اللّه وجهه

دلم را نیست بی او یک زمان تاب جگربند منست آن شوخ قصاب

نسبتی نبود جگربند مرا با ماه مصر پیر کنعان نیستم دور از پدر افتاده ام

زبان بزرگان پر از پند بود تهمتن به درد از جگربند بود