بندار

هر دو فتاح و رمز را مفتاح هر دو سردار و علم را بندار

حرکت رفت و برگشتی و دفعات متعدد دخول در رابطهٔ مقعدی می‌تواند باعث ضعیف شدن ماهیچه‌های بندار و افتادگی راست‌روده در افراد شود و در توانایی آن‌ها در نگه داشتن مدفوع تأثیر بگذارد. افتادگی راست‌روده در مردان کمتر دیده شده‌است و دلیل آن نامشخص است. تمرین کیگل از جمله ورزش‌هایی است که باعث قدرت گرفتن ماهیچه‌های بندار و دیافراگم لگنی می‌شود و می‌تواند در پیشگیری از بی‌اختیاری مدفوع یا کم کردن آن مؤثر باشد.

علی بندار گوید: که در دمشق شدم بنزدیک بوعبداللّه جلی رفتم مرا گفت: علی! کی در دمشق آمدی؟ گفتم: سه روز است. گفت: کجا بودی که درین سه روز برمن نیامدی؟ گفتم؟ بابن جرصا بودم بحدیث نوشتن. گفت: شغلک الفضل عن الفرض گفت: فضیله تو از فریضه مشغول داشت «یعنی فضایل و نوافل و سنت. تر از فریضه مشغول کرد.»

از وی پرسیدند: که ابرار کیانند؟ گفت: متقیان او، با شیخ بوبکر شبهی و علی بندار صیرفی٭ از مشایخ نشاپوراند در همه ایام، و از طبقه خامسه ایضاً. امانام بوبکر شبهی محمد بن جعفر الشبهی از جوان مردان مشایخ وقت بود، صحبت کرده با شیخ بوعثمان حیری٭ و پیش از سنه ستین و ثلثمائه برفته از دنیا. وی گفت: الفتوة حسن الخلق و بذل المعروف.

ظلم ظلام و جبر جباران دزدی عاملان و بنداران

هم ناظر خانه است و هم بندار هم مالک منزلست و هم سرور

اسفندیار احمدیه بندار (زادهٔ ۱۳۰۷ تهران - درگذشت ۱۳۹۰ تهران) انیماتور و نقاش ایرانی و سازنده نخستین انیمیشن ایرانی است. از وی به عنوان پدر انیمیشن ایران یاد می‌شود.

عَلَمُ‌الدّین حسن بن سعید شاتانی (۱۱۱۶-۱۲۰۳م) (نسب: ابوعلی حسن بن سعید بن عبدالله بن بندار بن ابراهیم) فقیه، ادیب، شاعر و محدث عراقی در سدهٔ ششم هجری بود. همچنین سرپرستی بیمارستان موصل و امور وقف آن را برعهده داشت. در سال ۱۱۶۳م/ ۵۵۸ق به شام رفت؛ نورالدین زنگی و صلاح‌الدین ایوبی را مدح گفت. شاتانی، فقیه بود اما سرودن شعر براو چیره شد و از این راه کسب معاش می‌کرد. فنون شعری‌اش مدح، هجو، وصف، خمریات، غزل و نسیب است.

همگی خوب‌چهر و بدکردار قاضی و شحنه جِهبِذ و بندار

قاضی با منصور ازدی هروی و با منصور فقیه نباح ویرا دیده بود و از روی حدیث سماع دشتند. وقتی این علی بندار با شیخ بوعبداللّه خفیف٭ می‌رفت، در راه در تنگی پل رسیدند، شیخ بوعبداللّه خفیف ویرا گفت: فرا پیش رو وی گفت: فرا پیش تو. گفت: ابح گفت: چرا؟ گفتی: تو جنید دیدهٔ من ندیده‌ام.

شیخ الاسلام گفت: که هر که نه در زیادتست در نقصانست واین صعبست این قوم را. و بندار گفته: من لم یترک الکل رسماً فی جنب الحق لایحصل له الکل حقیقةً و هوالحق. و انشد بندار بن الحسین:

اما اسامی آل بویه باقی ماند به استاد منطقی و کیا غضائری و بندار.

عُمَر فَرّوخ در یادکرد بنداری اصفهانی، نام و نسب فردوسی را «ابوالقاسم منصور بن احمد بن فَرُّخ فردوسی» نوشته‌است. محمدرضا شفیعی کَدکَنی در تصحیح تاریخ نیشابور از روشی سخن می‌گوید که از شیوهٔ نام‌نوشت‌های حاکم نیشابوری که هم‌روزگار فردوسی بوده، برگرفته شده، روشی که از رابطهٔ کنیه‌ها و نام‌ها در روزگار فردوسی در خراسان ساخته شده‌است:

بنداربن الحسین گوید با نفس خصومت مکن که نه تراست و دست بدار تا آنک مالک اوست آنچه میخواهد میکند.