نامی

تو باری چه نامی ز دیوان جنگ به تسلیم جنی چه داری درنگ

دشنامی از لب تو بسم کو جز این مخواه نفع از ثنا زبانم و سود از دعا لبم

از ایرانیان چند نامی بکشت چو خسرو بدید اندر آمد به پشت

نامی از جود تست ابر بهار گامی از کاخ تست چرخ برین

بدو گفت ای بدرگ دیوزاد چه نامی به نام از که داری نژاد

اوحدی، یا ترک روی او بگوی یا بساط نیک نامی در نورد

چون جدّ نامی نام او آمد علی از نزد حق مانند جدّش قدر او از هر که برتر آمده

بدو گفت از کجایی و چه نامی که در خوبی، به از ماه تمامی

گر زانکه به تحقیق نظر خواهی کرد نامی است بدین و آن و باقی همه اوست

اثری در جهان نمی بینم هست نامی نشان نمی بینم