تلاش کردن

معنی کلمه تلاش کردن در لغت نامه دهخدا

تلاش کردن. [ ت َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کوشش کردن. جهد کردن. کوشیدن. سعی کردن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) :
پیران تلاش رزق فزون از جوان کنند
حرص گدا شود طرف شام بیشتر.صائب.شهپر طاووس را آخر مگس ران می کنند
چون خودآرایان تلاش جامه رنگین مکن.صائب ( از آنندراج ).رسید نشئه بحدی که بهر دیدن تو
کنم تلاش که مهتاب را نگهدارم.میریحیی شیرازی ( از آنندراج ).تلاش تازگیی کن برای شاهدمعنی
که بهر زن چو جوانی کجاست زیور دیگر.قزوینی ( ایضاً ). || معارضه کردن. درآویختن :
سحر که جوهر شمشیر ناله فاش کنم
چو مهر یک تنه با عالمی تلاش کنم.طالب آملی ( از آنندراج ).

معنی کلمه تلاش کردن در فرهنگ فارسی

کوشش کردن جهد کردن

جملاتی از کاربرد کلمه تلاش کردن

در زمان شروع جنگ برای تصاحب حلقه یگانه سائورون، ابتدا اورک‌ها به میناس تیریث گاندور حمله کردند و تلاش کردند با تصرف آنجا، آراگورن را-که سائورون فکر می‌کرد حلقه او در دست آراگورن است-وادار به تسلیم حلقه کنند اما با کمک گندالف سپید و ایستادن او روبروی پادشاه جادوگر آنگمار و رسیدن کمک آراگورن به سپاه روهان و گاندور، سائورون به هدفش نرسید.
مسئولین ورزشی استان کرمانشاه در برهه‌هایی تلاش کردند تا ورزشگاه ۱۵ هزار نفری کرمانشاه را برای برگزاری مسابقات مهم در سطح کشوری آماده کنند.
تورم منفی در اوایل دهه نود میلادی آغاز شد. بانک ژاپن و دولت تلاش کردند که با کاهش نرخ بهره و سیاست آزاد سازی کمی، تورم منفی را از بین ببرند اما موفق به افزایش پایدار پول در مقیاس بزرگ نشده و تورم منفی ادامه پیدا کرد. در ژوئیه سال ۲۰۰۶ سیاست نرخ بهره صفر پایان یافت.
ساموئل مورس و سایر دانش‌آموزان تصمیم گرفتند «انجمن نقاشی» را تشکیل دهند تا هر هفته چندین بار برای مطالعه هنر طراحی گرد هم بیایند. با این حال، انجمن به عنوان یک سازمان وابسته به آکادمی آمریکایی در نظر گرفته می‌شد و آنها احساس می‌کردند مشکلاتشان حل نمی‌شود، لذا تلاش کردند تا با انتصاب شش نفر از هنرمندان انجمن به عنوان مدیران آکادمی آمریکا، اختلافات را برطرف کنند و یک آکادمی واحد را حفظ کنند. با این حال، وقتی چهار نفر از نامزدها انتخاب نشدند، هنرمندان ناامید تصمیم گرفتند آکادمی جدیدی تشکیل دهند و به این ترتیب آکادمی ملی طراحی متولد شد.
جنبش مشروطه ایران اقدامی تاریخی برای پایان دادن به استبداد، برقراری نظام پارلمانی، نوسازی اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعهٔ ایران بود. در این انقلاب، نه تنها ایرانیان بلکه ملت‌های ساکن قفقاز نیز شرکت داشتند و هر یک به سهم خود برای پیروزی آن تلاش کردند.
وی تلاش‌های بسیاری در برابر جنبش مقاومت هلند انجام داد. از جمله در پی حملات گسترده این جنبش در شهرهای آمستردام، آرنهم و هیلفرسوم، زایس-اینکوارت دستور اعدام حدود ۸۰۰ نفر را داد. برخی این تعداد را تا حدود ۱۵۰۰ تن نیز می‌دانند که شامل زندانیانی که به این جنبش‌ها نزدیک بودند، قربانیان یورش پوتن و افرادی که تلاش کردند هانس راوتر رهبر اس‌اس و پلیس هلند را ترور کنند نیز می‌شد.
اسکندر در مسیر لشکرکشی‌اش، بیش از بیست شهر جدید بنا کرد که نام اسکندر را بر خود داشتند و اکثرشان در شرق دجله بودند. نخستین و مهم‌ترین آنان، اسکندریه در مصر بود که در آینده به یکی از مهم‌ترین شهرهای مدیترانه مبدل گشت. شهرها در مسیر راه‌های بازرگانی و نیز موقعیت‌های دفاعی واقع شده بودند. قاعدتاً در ابتدا شهرهای تازه تأسیس برای زندگی نامساعد بوده‌اند و شرایط تنها اندکی از پادگان‌های دفاعی بهتر بوده‌است. پس از مرگ اسکندر، بسیاری از یونانیان ساکن در شهرهای تازه تأسیس تلاش کردند به یونان بازگردند. وانگهی تقریباً یک سده پس از مرگ اسکندر، بسیاری از اسکندریه‌ها شکوفا شدند و زندگی در آن‌ها رونق گرفت؛ ساختمان‌های عمومی مجللی در آنجاها ساخته شد و جماعت فراوانی اعم از یونانی و بومی در آن‌ها ساکن شدند.
حبیب سماعی که با نام «سماعی» معرفی می‌شد و تنها شاگردِ یکی از آخرین نوازندگان سنتور (سماع حضور) بود، در سال ۱۳۱۹ پس از افتتاح مرکز پخش فرستندهٔ تهران، از نخستین نوازندگانی بود که در رادیو به نوازندگی پرداخت. از این زمان به بعد عموم مردم او و هنرش را شناختند. در این هنگام مسئولانِ ادارهٔ موسیقی کشور و روح‌الله خالقی که معاونت ادارهٔ موسیقی را بر عهده داشت، تلاش کردند تا وی را از مقامِ افسری ارتش به وزارت فرهنگ، با سِمتِ هنرآموزِ سنتور منتقل نمایند. سماعی در ابتدا با این امر موافقت نمود و به تربیت شاگردانی در ادارهٔ موسیقی کشور پرداخت اما به دلیل علاقه به لباسِ افسری، پس از مدت کوتاهی پشیمان شد، به ارتش بازگشت و به وزارت جنگ منتقل شد.
حدود ساعت ۰۴:۰۰، گروهی تقریباً ۴۰ نفری تلاش کردند تا وارد دفتر ایروان رادیو اروپای آزاد / رادیو آزادی (رادیو آزادی) سرویس ارمنستان شوند.
نخستین کاوش‌ها در استون‌هنج در دوران استوارت صورت گرفت. معمار سلطنتی اینیگو جونز گزارشی در مورد این کاوش‌ها نوشت و در پی آن عتیقه‌شناسانی چون والتر چارلتون و جان اوبری تلاش کردند نظریات او را باطل کنند.