بی ادب

اریک پسر مدرسه‌ای (ابتدایی) چاقی است که به شدت بی ادب و گستاخ بوده و رفتارهای ناپسندی دارد و البته می‌گوید من چاق نیستم بلکه استخوان بندی من درشت است.او شخصیتی نژاد پرست و شکمو و فحاشی دارد با این حال قلب مهربانی دارد.

به شوق دوست چه سازم که در شریعت عشق خیال بی ادبی و نگاه رسوایی است

در قسمت خدای جهان حیف و میل نیست ای بی ادب زبان شکایت نگاه دار

عبودیت نکند اقتضای خواهش کام دعا به صیغه امرست و امر بی ادبی ست

آشفته دل معدوم شد معشوق دل مفهوم شد معلوم شد معلوم شد حیدر بود هان بی ادب

بی ادب اینجا زنی گر یکنفس گه بخوردت می دهند چندانکه بس

او اکنون بیشتر برای جفنگیات ادبی در شعر و نثر و به ویژه برای شعرهای لیمریک (غیرمسجع پنج‌بندی) شناخته شده‌است. قالبی ادبی که وی آن را محبوب کرد.

اثر تعلیمی می تواند به صورت داستان یا حکایت در قالب شعر و نثر بهره گرفت به این گون اثار ادبی ادبیات تعلیمی می گویند.

پیشتر زانکه بیابی ادبی بر سر این بهتر آنست که داری ادب خویش نگاه

اتحادم به امر مطلوب است ورنه بوس و کنار بی ادبی است

گه به دوشش گه به گوشش می نهی سر بی ادب با پری بنشسته ای با آدمی کم گشته ای

با این همه از سال ۱۹۹۸ با انتشار کتابی از میشل ولبک، برخی نویسندگان جوان فرانسوی گرد او جمع شدند. از این قرار شاید بتوان ولبک را مؤسس مکتبی ادبی نام نهاد. نانسی اوستون در مقاله‌ای ولبک را سرزنش می‌کند که به نیهیلیسم دهه‌های ۵۰ و ۶۰ میلادی (آثار بکت بازگشته‌است. وی در کتاب دیگری با عنوان استادان ناامیدی رمان‌های ولبک را با تندی به باد انتقاد می‌گیرد.

مندرجات ادب مشهد مطالبی ادبی، علمی، تاریخی، تجاری، مختصری از اوضاع جهان آن روزگار و البته مقداری مسایل سیاسی و اجتماعی ایران بود. چنین به نظر می‌رسد که چون ادیب الممالک خود شاعری متبحر، تاریخدان و ادیب بود، درونمایه‌های ادبی‌تاریخی روزنامه اش بر مطالب دیگر روزنامه‌ها می‌چربیده‌است. در بعضی از شماره‌های سال دوم ادب مشهد شماری تصاویر و کاریکاتورهای ساده و ابتدایی به چشم می‌خورد که چون طلیعهٔ تکامل هنر چاپ کاریکاتور در روزنامه است، اهمیت ویژه ای دارند.

راز گشاینده عیب و هنر گفت که ای بی ادب آهسته تر

دلنشین شد بد و نیک و ادب و بی ادبی تا ز پیش نظرم رسم تواضع برخاست