گربه

گُربه (cat)
پستانداری کوچک، اهلی، و گوشتخوار با نام Felis catus. اغلب به صورت جانور دست آموز یا برای گرفتن موجودات مضر، ازجمله جوندگان کوچک، نگهداری می شود. رنگ هایی متنوع دارد و ممکن است موهایش کوتاه، بلند، یا بدون مو باشد. عموماً ظاهر و اندازۀ عمومی این جانوران ثابت است. گربه های بالغ بین ۵۱ تا۷۱ سانتی متر طول دارند. گربه ها پوزه ای کوتاه، اندام های حرکتی قوی، و ستون فقراتی انعطاف پذیری دارند و می توانند پائین بپرند و بالا بروند. همگی روی بالشتک انگشتان پا راه می روند و پنجه روند. چنگال هایی قابل جمع شدن دارند، به طوری که قادرند شکارشان را بی صدا شکار کنند. گربه ها چشم هایی بزرگ و حس شنوایی قوی دارند. دندان های نیششان بلند است. این دندان ها به خوبی نمو کرده و برای پاره کردن مناسب اند.منشاء. گربه های اهلی جد مشترکی، با نام گربه وحشی افریقایی، دارند که در سراسر افریقا و عربستان یافت می شود. این نمونه بسیار شبیه گربۀ وحشی اروپایی است. گربه های اهلی قادرند با هر کدام از این وابستگان وحشی هم آوری (زاد و ولد) کنند. گونه های متنوع دیگری از گربۀ وحشی کوچک در همۀ قاره ها، به جز جنوبگانو استرالیا، زندگی می کنند. گربه های بزرگ مثل شیر، ببر، پلنگ، پوما و جگوار نیز به خانوادۀ گربه سانان تعلق دارند. در اروپا جمعیت گربه های اسکاتلندی خالص ترین نژاد گربه ها است.
تاریخچه. گربه ها بیش از ۳هزار سال پیش در مصر شناسایی، پرستش، و پس از مرگ مومیایی و در تابوت به خاک سپرده می شدند. این جانوران بیش از ۲هزار سال پیش در هند، و سپس در چین و ژاپن شناخته شدند. رومی ها آن ها را به بریتانیا آوردند. این جانوران در بریتانیا ارزشمند بودند. در قرن ۱۰م، قوانینی برای محافظت از آن ها وضع شد، اما در قرون وسطا چون آن ها را عامل سحر و جادو می دانستند در معرض خطر قرار گرفتند. در دوران ویکتوریا دوباره به آن ها توجه شد و در بسیاری از منازل برای گرفتن موش نگهداری شدند.
انواع گربه ها. بیش از ۵۰ نژاد متنوعِ گربه وجود دارد که در سه گروه قرار می گیرند: موبلند یا ایرانی، موکوتاه، و سیامی. گربه های موبلند سری بزرگ و گرد، گوش هایی کوچک، بدنی حجیم، پاهایی کوتاه و کلفت، و دمی کوتاه و ضخیم دارند. در میان گربه های موبلند چین چیلاها با موهای سفید نوک سیاه، و گربۀ دودی، با موهای زیرین سفید و موهای پوشش سطحی سیاه قابل توجه اند. گربه های موکوتاه بریتانیایی سری گرد، گوش هایی به نسبت کوچک، بدنی تنومند و پاهایی متناسب، و دمی با طول متوسط دارند. انواع گربه های موکوتاه دیگر سری به نسبت دراز، گوش هایی بزرگ، بدنی برازنده و کشیده، و دمی به نسبت بلند دارند. گربه های سیامی سری گُوه ای شکل، بدنی باریک و کشیده، پاهایی بلند، و دمی بلند و نوک باریک دارند. گربه مانکس دم ندارد. نیز ← کاراکال
بچه گربه ها. گربۀ اهلی هر سال حدود سه توله می آورد. دوران بارداری این جانور حدود ۶۵ روز است. تعداد متوسط بچه گربه ها چهار یا پنج توله است. توله ها کور متولد، و چشم هایشان بعد از حدود دَه روز باز می شوند. همۀ چشم ها در ابتدا آبی رنگ اند، اما رنگ آن ها طی هفته های اول، بسته به نوع گربه، تغییر می کند. برخی، مثل گربه های سیامی و برمه ای، رنگ چشمشان آبی باقی می ماند.
بیماری ها. بد ترین بیماری گربه ها بیماری رودۀ عفونی مخصوص گربه و مرگ آفرین است و باید همۀ بچه گربه ها در مقابل آن مایه کوبی شوند. همچنین برخی بیماری های تنفسی، ازجمله «آنفولانزای گربه»، ممکن است موجب مرگ شود. معالجۀ دامپزشکیِ سریع معمولاً در این موارد مؤثر است.