شواظ
معنی کلمه شواظ در فرهنگ معین
معنی کلمه شواظ در فرهنگ عمید
۲. حرارت آتش یا آفتاب.
۳. فریاد.
۴. دشنام.
معنی کلمه شواظ در فرهنگ فارسی
معنی کلمه شواظ در دانشنامه اسلامی
معنی عَلَیْکُمَا: برشما دو گروه (در عبارت "یُرْسَلُ عَلَیْکُمَا شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ " و منظور از دو گروه انسانها وجنیان می باشد)
ریشه کلمه:
شوظ (۱ بار)
«شُواظ» ـ به گفته «راغب» در «مفردات» و «ابن منظور» در «لسان العرب» و بسیاری از مفسران ـ به معنای شعله های بی دود آتش است، و بعضی آن را به معنای زبانه های آتش که از خود آتش به ظاهر بریده می شود و سبز رنگ است، تفسیر کرده اند; و در هر حال، این تعبیر اشاره به شدت حرارت آن است.
شواظ: شعله ور و زبانه آتش که دود ندارد. (راغب) . طبرسی فرموده: شواظ زبانه سبزی است که از آتش جدا میشود. نحاس را دخان و مس مذاب گفتهاند ضمیر «عَلَیْکُما» به ثقلان (جنّ و انس) راجع است یعنی: بر شما زبانهای از آتش و دود فرستاده میشود یکدیگر را دفع آن یاری نتوانید کرد. این کلمه در قرآن فقط یکبار یافته است.
معنی کلمه شواظ در ویکی واژه
حرارت آتش یا آفتاب.
فریاد و دشنام.
جملاتی از کاربرد کلمه شواظ
خلق بدد و زخست و نار غضب قهر و دیوانگی شواظ و لهب
یُرْسَلُ عَلَیْکُما شُواظٌ، قرأ ابن کثیر شواط بکسر الشین و الآخرون بضمها و هما لغتان و هو اللهب المتاجج الذی لا دخان فیه. و النحاس الدخان لا لهب معه و قیل النحاس الصفر المذاب یصبّ علی رؤوسهم. قرأ ابن کثیر و ابو عمر وَ نُحاسٌ بکسر السین عطفا علی النار و قرأ الباقون برفعها عطفا علی الشواظ و قیل النحاس المهل و هو دردی الزیت، فَلا تَنْتَصِرانِ ای لا تقدران علی الامتناع مما یعمل بکما و لا یکون لکما ناصر من اللَّه.