سیرم

ایمان به تو دادم وز جان برگشتم سیرم از این چو ملحد از آن سیرم

گنهکار اسیرم باده لطف تو می خواهم خمارم ساقی کوثر علی بن ابیطالب

ستم پیشه دشمن اسیرم نمود به بند بلا دستگیرم نمود

تا گواهی بدهم و بیرون شوم سیرم از هستی در آن هامون شوم

«درخت سبزی از انشان پیرم، یلی جامانده در گرمای داغ گرم سیرم»

فریاد، که در باغ نشد گوشزد گل؛ آن ناله که در کنج قفس دارد اسیرم

سیرم از عمر و زندگانی خویش می‌بگریم بر این جوانی خویش

به چشم ترحم به من بین نه آخر به شهرت غریبم مدامت اسیرم

عنان گسسته تر از شوق لامکان سیرم سپهر بی سر و پا، گرد کاروان من است

اسیرم نکرد این ستمگاره گیتی چو این آرزو جوی تن گشت اسیرم

همچنین معروف به شوکاچکی یا گویش اشچاکاوی کهن، که توسط مردمان شوکتسی ساکن در برخی بخش‌های اسلوونی، باچکا، بارانیا، سیرمیا؛ در کرواسی و وویوودینا و نیز در بوسنی شمالی صحبت می‌شود.

سیرم از جان به وجود تو قسم غیبتم به، به شهود تو قسم