خاک

آشفته زخاک میکشان است هم خاک شوم چنانکه بودم

دیده از پیری غبار آورده یا شمع نگاه می‌فشاند خاک بر سر در عزای زندگی؟!

طبق افسانه‌ها وی در رشته‌کوه سلیمان درگذشت و به خاک سپرده شد.

چون هلالی، دوش بر خاک درش جا کرده ام شاید ار امروز جا بر اوج گردونم کنید

بس لاله ها که بر دمد آخر زخاک ما زین داغها که بر دل سوزان نهاده ایم

سر و تن خاک پای او گردد دل و جان هم فدای او گردد

عرشی به طناب عرش زد دست خاکی به نشیب خاک پیوست

بر درگهش که فرق فلک خاک خاک اوست دهر کهن به پهلوی دربان نو نشست

افتادگی گزین که ازین خاکدان پست شبنم به آفتاب ازین بال وپر رسد

تا خاک از درنگ به پستی بود شهیر تا آسمان ز سیر به رفعت بود سمر

خاک به چشم کام جو در طلب هوای دل باد به دست آرزو در طلب هوای دل