ثیاب

تا فرسند هر زمانی همچنین نزدیک تو بدره های پر زر و صندوقهای پر ثیاب

هودج کشان شخص عفافش نمی‌کشند بر دیدهٔ ملک ز ورع دامن ثیاب

بدان گهی، که دلیران شوند سوی مصاف بدان گهی، که یلان آهنین کنند ثیاب

خوی گرگان همی کنی پیدا گرچه پوشیده‌ای جسد به ثیاب

زرّین ز چه رو آن را همواره عذارست مشک ز چه رو این را پیوسته ثیاب است

بیمار گشت شاه و ولیعهد نوجوان‌ روسی نمود لهجه و لگزی ثیاب کرد

چونکه زکّیها بخواندی ای جوان هم ثیابک طهر از قرآن بخوان

ولست و ان اخطات فی مدح خالد باول انسان خری فی ثیابه

قیل: القی علیه قطیفة فنزل جبرئیل و قال: یا أَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ بثیابه.