تکمه

تکمه‌ها (زیرکاسه‌ای، بالاکاسه‌ای)– خار کتفی– سرشانه– زائده غرابی

گشود تکمه به پیراهن حیا مپسند قیامت است دل از بند آن قباکندن

نهاده غنچه ز یاقوت تکمه بر خفتان فکنده فاخته از مشک طوق بر گردن

گفتی درون پیرهن سبز دلبری بگشود تکمه گهر از چاک پیرهن

سر فرو بردم به جیب خود برآوردم ز عرش نه فلک را تکمه چاک گریبان یافتم

نشانده مهرش از آفتاب تکمه زر از آن سپس که گریبان چرخ کرده رفو

خرقه چاک مرا بر صف تکمه شدست آن گره ها که به دامان و گریبان کردم

در خلف ناودان به شکل بیضی است در خلف این تکمه، فرورفتگی عمیق به نام زین ترکی وجود دارد که عمیق‌ترین قسمت آن را حفره هیپوفیز می‌نامند که جایگاه غده هیپوفیز است.

کو عرق تا تکمه‌ای چند ازگریبان واکنم خجلت عریان تنی بند قبایم بسته است

از تکمه پیراهن یوسف خبرم داد هر غنچه که از جیب چمن سر بدر آورد

یوسف کندش تکمه پیراهن عصمت هر قطره اشکی که مرا از جگر آید

این استخوان در پایین دارای ۲ رویه مفصلی به نام‌های لقمه و ۲ عدد رولقمه (اپی‌کندیل) و تکمهٔ ادداکتور و ۲ عدد بالالقمه‌های (سوپراکندیلارهای) داخلی و خارجی می‌باشد.

تکمه چاک گریبان خجالت مپسند این سری را که به امید تو افراخته‌ام