توپچی

در سال ۲۰۰۵، اشلی کول قضیهٔ رفتنش به چلسی را با یک دیدار مخفیانه با خوزه مورینیو و سران باشگاه کلید زد. این دیدار لو رفت و اشلی در دادگاه به ۷۵٫۰۰۰ یورو جریمهٔ نقدی محکوم شد. در ادامه آرسنال، پیشنهاد خوبی برای تمدید به او نداد. پیشنهاد توپچی‌ها پنجاه هزار پوند در هفته بود. امّا کول شصت هزار تا می‌خواست و بهش وعده این مقدار حقوق را داد.

مقام توپچی باشی ظاهراً از سپهسالار، قوللرآغاسی و قورچی باشی پایین‌تر و حقوق او نیز پایین‌تر بود. به گفته انگلبرت کامپفر، توپچی باشی به عنوان دریاسالار نیز خدمت می‌کرد، اگرچه اساساً تا سال ۱۷۳۴ ناوگان مؤثری در ایران صفوی وجود نداشت.

ـ اشغال بانک عثمانی، اثر آلکساندر توپچیان، مسکو: اونی پرس(۸۴) ،۲۰۱۲م (به زبان روسی)

مزیت تفنگ‌های کبریت برای جنگ سامورایی‌ها تعیین‌کننده بود. این در نبرد ناگاشینو در سال ۱۵۷۵ نشان داده شد، جایی که توپچی‌های آشیگارو از قبیله‌های اودا و توکوگاوا که با دقت در موقعیت قرار گرفتند، بارها و بارها سواره نظام سنگین قبیله تاکدا علیه خطوط دفاعی قبیله اودا را خنثی کردند و پشت ماشین جنگی تاکدا را شکستند.

آناهید کاراپتی توپچیان (ارمنی: Անահիտ Կարապետի Թոփչյան؛ زادهٔ ۲۱ اوت ۱۹۴۷ - درگذشته ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۱)، مترجم، هنرپیشه تئاتر و سینما و نویسنده اهل ارمنستان بود. وی در ۲۱ اوت ۱۹۴۷ در آرتیک به دنیا آمد و در سال ۱۹۷۱ از دانشگاه دولتی ایروان فارغ‌التحصیل شد. وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون هنرمند شایسته ارمنستان شوروی (۱۹۸۷) شده‌است. از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۹۱ در تئاتر نمایشی هراچیا غاپلانیان فعالیت می‌کرد. وی از سال ۱۹۹۸ عضو اتحادیه نویسندگان ارمنستان است.

در ۱۵ ژوئن ۱۸۰۸، ارتش فرانسه به پورتیلو، دروازه باستانی شهر که توسط یک مجموعه نامنظم توپ‌های قدیمی و یک واحد داوطلب دفاع می‌شد، یورش برد. آگوستینا که با سبدی از سیب برای غذا دادن به توپچی‌ها، نزدیک استحکامات شده بود، شاهد از پا درآمدن مدافعان خط مقدم بود که هدف سرنیزه فرانسویان قرار می‌گرفتند. سربازان اسپانیایی با متحمل شدن تلفات سنگین صفوف خود را شکستند و پست‌های خود را رها کردند. در حالی که نیروهای فرانسوی چند متر دورتر بودند، خود آگوستینا به پیش شتافت و با پر کردن یک توپ روشن کردن فیوز آن، موجی از مهاجمان را در محدوده مورد هدف در هم کوبید.

در۱۹۹۱م در درام تک پرده‌ای ملکه پاراندزِم اثر آلکساندر توپچیان ظاهر شد، نمایشنامه‌ای که بیش از پنجاه اجرا در کشورهای فرانسه، ایالات متحده، قبرس، آلمان، سوریه، سوئیس و شهرهای پاریس، آوینیون، کان، گرنوبل، لیون، مارسی، نیس، ولانس، وین، کولونی، لس‌آنجلس، حلب، نیکوزیا و ژنو داشت و با استقبال قابل توجهی روبه‌رو شد.

مشهور است که در جنگ بین طایفه قوجابیگلو و نیروهای روسی شامل چهار لشکر به فرماندهی ژنرال فدروف و دلماچوف در سال ۱۲۷۵ ه‍. ش، گنبد طلائی مقبره توسط توپچی معروف روسی مددوف به توپ بسته شده و به غارت رفته‌است.

نبرد سکیگاهارا شش ماه بعد از ورود آدامز اتفاق افتاد. اسناد تاریخی از یسوعی‌ها (انجمن عیسی) وجود دارد که نشان می‌دهد هلندی‌ها به عنوان توپچی در این نبرد شرکت کردند. با این حال، هیچ سند تاریخی ژاپنی برای تأیید این ادعا وجود ندارد. علاوه بر این، خود آدامز چیزی در این مورد ننوشته‌است؛ بنابراین، بعید است که هلندی‌ها واقعاً برای نبرد سکیگاهارا بسیج شده باشند. در عوض، هلندی‌ها بعداً از طریق یان یوستن فان لودنشتاین یکی دیگر از بازمانده‌های لیفده، برای محاصره اوساکا در سال‌های ۱۶۱۴ و ۱۶۱۵ میلادی به ایه‌یاسو توپ و مهمات ارائه کردند. از این نظر، خدمه لیفده برای ایه‌یاسو بسیار مفید بودند.

ـ و حتی پس از مرگ(۸۵)، اثر آلکساندر توپچیان، مسکو: اونی پرس، ۲۰۲۰م (به زبان روسی)