تناول

(مثنوی سیاسی، یا داستان کاکا عابدین و یاسی) «در صفحه اول روزنامه قرن بیستم (آخرین شماره) کاریکاتور مردی خرسوار را نشان می دهد که خود را به پای «خم رسانیده و مشغول تناول شیره است و در کنار کاریکاتور مزبور چنین نوشته شده: «جناب جمبول بر خر جمهوری، سوار شده شیره ملت را مکیده و می خواهد به سر ما شیره بمالد!» سپس در صفحه دوم جریده مذکور اشعار ذیل چاپ شده است:

قال الزّجاج: الجناح هاهنا العضد و فی الکلام تقدیم و تأخیر تأویله: و اضمم الیک جناحک ای عضدک فادخل یدک فی جیبک کلّما رهبت جبارا فی عمرک، و قیل لمّا القی عصاه خاف فبسط جناحه یعنی یده کالمتّقی بها و هو موجود فی عادات النّاس. فقیل له ضمّ ما بسطته من یدک خوفا علی نفسک و الید اذا بسطت صارت کالجناح المبسوطة، و یدا الانسان جناحاه، و جناحا الطیر یداه. و قیل الرّهب الکم بلغة حمیر، ای اضمم الیک یدک و اخرجه من الکم، لانّه تناول العصا و یده فی کمّه. و قیل معناه اذا هالک امر یدک و ما تری من شعاعها فادخلها فی جیبک تعد الی حالتها الاولی.

بجای آب دو سه کاسه می پس از افطار اگر کنیم تناول روا بود یا نه

از مشرق و مغرب همه را دست درازست کز خوان نوال تو نمایند تناول

مدارک اخذ شده از آکادمی بررا دو مدرک دیپلم مرحلهٔ اول و دیپلم مرحلهٔ دوم هستند که به ترتیب معادل کارشناسی و کارشناسی ارشد هستند، این مدارک با توجه به دفاع از تز، در ایران توسط وزارت علوم و تحقیقات ایران ارزش گذاری می‌شوند، آکادمی بررا دارای بیشترین درصد دانشجوی خارجی در ایتالیاست. بیشتر از ۲۴٪. و عدهٔ زیادی از این دانشجویان خارجی را ایرانیان مقیم میلان تشکیل می‌دهند.پرویز تناولی یکی از شاگردان آکادمی بررا بوده‌است که از سال ۱۳۳۸ به مدت ۲ سال در این آکادمی نزد مارینو مارینی مجسمه‌ساز برجسته ایتالیایی آموزش دیده‌است.

فَلَمَّا رَأی‌ أَیْدِیَهُمْ لا تَصِلُ إِلَیْهِ نَکِرَهُمْ تمام احسان الضّیف تناول الید الی ما یقدّم الیه من الطّعام و الامتناع من اکل ما قدّم الیه معدود فی جملة الجفاء و الاکل فی الدّعوة واجب علی احد الوجهین فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْراهِیمَ الرَّوْعُ وَ جاءَتْهُ الْبُشْری‌ یُجادِلُنا فِی قَوْمِ لُوطٍ مراجعتی که ابراهیم میکرد در کار لوط و باز پیچیدن که میرفت للَّه و فی اللَّه میرفت از شوب ریا پاک، و از حظّ نفس دور، لا جرم آن جدال او را مسلّم داشتند، و ازو در گذاشتند، و در نواخت و کرامت بیفزودند، که بر وی این ثنا گفتند: إِنَّ إِبْراهِیمَ لَحَلِیمٌ أَوَّاهٌ مُنِیبٌ بر خدای هیچ کس زیان نکند، و هر چه برای خدا بود جز در شرف و کرامت نیفزاید، جوانمردی مهمان داری کرد جمعی را که رسیده بودند، و در آن ضیافت فرمود تا هزار چراغ بیفروختند، یکی مرو را گفت: که اسراف کردی که این همه چراغ بیفروختی، گفت: در خانه رو و هر آنچه نه از بهر حقّ و نه در طلب رضا برافروخته‌ام آن را بکش که رواست، مرد در خانه گرد آن چراغها برآمد تا یکی فرو کشد نتوانست و نه دستش بآن رسید.

و مهلا ثم مهلا ثم مهلا فقد بعد النجوم عن التناول

تا قرص مهر نطع فلک را دهد فروغ بیند فلک بخوان ظفر در تناولی

و قیل اذا ارادوه دنا من افواههم، فیتناولون من غیر تعب.

درویش و پادشه نشنیدم که کرده‌اند بیرون ازین دو لقمهٔ روزی تناولی

اقداح راح راحت روی تو کی شود ان لم تکن تناولها من ید الملاح

او بعلت جاه طلبی و ترس از مرگ غذای کم تناول میکرد و طبق کتاب سینوهه فقط نان خشک میخورد و طبق شایعات آن زمان او که مرد پیری بوده بر اثر گرسنگی جان سپرده