تشهد

تا من زعدم سوی وجود آمده ام از بهر تشهد به شهود آمده ام

قدّسوا یا قوم صدورکم عن الغل والحسد ثمّ أنظارکم عن کلّ حجب ورمد لتشهدوا صنع الله الّذی اتقن خلق کلّ شیء فی هذا اللّوح المقدّس المطهّر المجد. کذالک أشرقت عن أفق التّبیان شمس الحکمة والبیان لتعرفوا سبل الحقّ وتشهدوا فی سرّکم وجهرکم بأنّه لا إله إلّا هو الواحد آلفرد الوتر الأحد الصّمد. والرّوح والعزّ والبها علیک وعلی الّذینهم أخذوا کتاب الله بقوّة من عنده وکانوا ممّن رکع و سجد.

شُهَداءَ بِالْقِسْطِ تشهدون بالعدل فی الغضب و الرضا و الفقر و الغنی و الشدة و الرخاء. گواهی که دهید بداد و راستی دهید. نزدیک را چون دور و دشمن را چون دوست، در غضب و رضا و فقر و غنا و در دشخواری و آسانی یکسان.

«أ تشهدون انّ عیسی کلمة من اللَّه و عبده و رسوله؟»

مسلمانان در تشهد نماز بر پیامبر اسلام و خاندان او صلوات می‌فرستند.

چیست آن کنیزک؟ قال هی تشهد أن لا اله الا اللَّه، و انک رسوله، و تصوم شهر رمضان، و تحسن الوضوء، و تصلی. مصطفی صلّی اللَّه علیه و آله و سلم چون وصف وی شنید گفت: «هذه مؤمنة».

قوله تعالی: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ اسم عزیز شهدت الافواه بآلائه. و نطقت الالسن بنعمائه، و تلاشت القلوب عند جلال سلطانه و عزّ سنائه. و فنیت الارواح و بلیت الاشباح شوقا الی لقائه. فلا ذرّة من الموجودات فی ارضه و سمائه، الّا و هی تشهد بجمال صفاته و جلال اسمائه، کلّ عزیز عزّ فبادنائه، و کلّ ذلیل ذلّ فباقصائه.

از سجودش به تشهد بر و آنگه به سلام زو سلامی و درودی ز تو بر جمع کرام

زو دید آن نماز که قائم بود الف راکع بماند دال و تشهد نمود لام

او در فروع، مذهب شافعی داشت، اما وقتی دید که صوفیان خانقاه و از صلوت گفتن بر آل رسول (صلی الله علیه و اله و سلم) در تشهد اول و در قنوت خودداری کردند. پیش نماز خانقاه را ملامت کرد و گفت که «ما در موکبی نرویم که آل محمد در آن‌جا نباشد».

گفت: السّلام علیکم یا اهل بیت محمد (ص)، یتیم من اولاد المهاجرین استشهد والدی یوم العقبة اطعمونی اطعمکم اللَّه من موائد الجنّة. علی چون سخن آن یتیم شنید، روی فرا فاطمه کرد علیهما السّلام گفت:

با زمین هرگز عباداتت نمی شد آشنا گر نمی آمد نمازت را تشهد در میان