تخته بند

نه بخشش تو حلق گهر در قنب کشد نه همّت تو اطلس را تخته بند کرد

بسم نیست این کاندرین روز چند هوا کرد خواهد مرا تخته بند؟

تخته بند آهنین افکند دی بر پای آب چون ز شیدائی همی بگسست زنجیر غدیر

زاهد اگر به سدره و طوبی است تخته بند ما را نظر به سرو خرامان دیگرست

ای دریغا که تخته بند فناست صورت دلگشای اسمعیل

عطار مرد عشقی فانی شو از دو عالم کز لنگر نهادت در بند تخته بندی

تخته بندی نهد از هیزم برپای اثیر تاکش آتش کده،مطمورۀ زندان گردد

بر سر و تخته بند چه نقص آورد پدید؟ بر آب سلسله چه زیان چون روان بود؟

گران گوش و تاریک چشمم ز دستت که بر پای من تخته بند بلائی

گه گاه بعقد زلف جان را بگشای ز تخته بند ارکان

شوازی «ایرانیان از اعصار گذشته تااین زمان جز با طاق‌های گهواره‌ای و گنبدهایی که بر خرطومی‌ها استوار می‌شد آشنایی نداشتند که بنظر می‌رسد گنبد و طاق عرقچینی برای سقف شبستانهای مربع مناسب باشد طاق طبیعی این گونه بناها به طاق طبیعی سبک صومعه معروف شده که در آن چهار دیوار و یک محوطه با قوسی تدریجی ادامه میابد و محوطه را سقف دار می‌کند که در این روش احتیاج به داربست و تخته بندی است و چون حسن گنبد درآن است به این کار احتیاجی نیست و همین خصوصیت پرارزش ابتکاری آشکاری است که ایرانیان برای هماهنگ ساختن گنبد با مربع زیر سقف از خود نشان می‌دهد»