تئوکراسی

معنی کلمه تئوکراسی در لغت نامه دهخدا

تئوکراسی. [ ت ِ ءُ ] ( اِخ ) ( مأخوذ از یونانی : «تئوس » = خدا و «کراتوس » = توانایی ). جوامعی که فرمانروایان آن در انظار مردم از فرستادگان خدا محسوب می شدند. حکومتهای مذهبی. چنانکه دولتی ، از بهم آمیختگی قدرت مذهبی و قدرت سیاسی تشکیل گردد مانند حکومت امویان ، عباسیان و حکومت اخیر تبت قبل از هجوم چین کمونیست و اشغال نظامی لهاسا. هرقدر که بتاریخ قدیم توجه شود این گونه فرمانروایی ها بیشتر مشاهده می گردد: دولتهای شرقی حکومتشان از جانب خدا است. آنها اراده خدایان را مجری میدارند، تاریخ سومر و اکد و بابل و مصر و آشور این اصل را بخوبی ثابت می کند. حکومت در یونان کمابیش دموکراسی است یعنی حکومت ، حکومت مردم است ، ولی در مشرق قدیم تئوکراسی است و حکومت ، حکومت اشخاصی است که از طرف خدا مأمورند. ( از ایران باستان ج 3 ص 2472 ).

معنی کلمه تئوکراسی در فرهنگ معین

(تِ ئُ کِ ) [ فر. ] (اِمر. ) دولتی که از اختلاط قدرت های دینی و سیاسی به وجود آید، حکومت دینی ، مانند حکومت امویان و عباسیان .

معنی کلمه تئوکراسی در فرهنگ عمید

حکومت روحانیان، حکومت الهی و مبتنی بر دین.

معنی کلمه تئوکراسی در ویکی واژه

دولتی که از اختلاط قدرت‌های دینی و سیاسی به وجود آید؛ حکومت دینی ؛ مانند حکومت امویان و عباسیان.

جملاتی از کاربرد کلمه تئوکراسی

اکثر نمایندگان هر دودمان که برای بیش از یک نسل حکومت می‌کنند (پادشاه، امپراتورها، سلطانها، و غیره) در آن دسته قرار می‌گیرند؛ بنابراین، اکثریت سلطنت و برخی استبداد، الیگارشی و تئوکراسی توسط رهبران سنتی اداره خواهند شد.

قم از سده دوم هـ.ق. به بعد میزبان شماری از مدارس دینی بوده‌است و تا سده‌های پنجم، ششم و دهم هـ.ق. به کانونی برای تجمع و فعالیت مذهبیون و روحانیون و محدثان شیعه تبدیل شد. در دوران حکومت پهلوی، حوزه علمیه قم به‌عنوان کانونی برای رهبری انقلاب ۱۹۷۹ ایران عمل می‌کرد و پس از تأسیس یک حکومت تئوکراسی در ایران پس از انقلاب، اهمیت قم در عرصهٔ سیاسی و اجتماعی افزایش یافت. امروزه بسیاری از مدارس علوم دینی و مراکز پژوهشی دینی در قم مشغول فعالیت هستند که بسیاری از آنان با بودجهٔ دولتی اداره می‌شوند.