سومر
معنی کلمه سومر در فرهنگ فارسی
شومر کشوری باستانی در قسمت سفلای بین النهرین مجاور خلیج فارس و در جنوب کشور راکد شهرهای سومر عبارت بود از اور اوروک یا ارخ نیب پور لارسا
معنی کلمه سومر در دانشنامه عمومی
با این حال برخی ار پژوهشگران همچون پیوتر میکالوسکی و گرد اشتاینر وجود یک زبان پیشافراتی یا یک زبان فرعی را به چالش می کشند. آن دو و برخی دیگر بر این باورند که زبان سومری متعلق به مردمانی شکارچی و ماهیگیر بوده که در هورها و ناحیهٔ ساحلی شرق شبه جزیرهٔ عربستان می زیستند و بخشی از دوره عبید به شمار می رفتند. مدارک قابل اعتماد تاریخی مربوط به سال ها بعد است؛ هیچ چیزی در سومر یافت نشده که حاکی از زمانی پیش از اینمیباراگیسی ( حدوداً ۲۶ سده پیش از میلاد ) باشد. پروفسور یوریس زارینش بر این باور است که سومریان پیش از آنکه در پایان عصر یخبندان دچار سیل شوند در منطقه ای در شرق شبه جزیرهٔ عربستان کنار خلیج فارس امروزی می زیسته اند.
تمدن سومر در دورهٔ اوروک ( هزارهٔ ۴ پیش از میلاد ) شکل گرفت و در دورهٔ جمدت نصر و دورهٔ دودمانی اولیه ادامه یافت. در طول هزارهٔ سوم پیش از میلاد نوعی همزیستی نزدیک بین سومریان ( که زبانی تک خانواده داشتند ) و اکدی های سامی زبان ایجاد شد که منجر به دوزبانی شدن وسیع در این ناحیه گردید. تأثیر سومریان بر اکدی ها و برعکس در تمام بخش های زبانی مشهود است و می توان آن را از وام گیری واژگان تا همگرایی صرفی، نحوی و واج شناسی مشاهده کرد. از این روست که پژوهشگران سومریان و اکدی های هزارهٔ سوم پیش از میلاد را ناحیه همگرایی زبانی می نامند. سومریان در حدود سال ۲۲۷۰ پیش از میلاد توسط شاهان سامی زبان امپراتوری اکد مغلوب شدند اما زبان آن ها به عنوان زبانی مقدس ادامهٔ حیات داد. حاکمیت بومی سومریان بار دیگر به مدت یک سده در قالب سلسله سوم اور ( رنسانس سومریان ) در حدود سال های ۲۱۰۰ تا ۲۰۰۰ پیش از میلاد پدیدار شد اما زبان اکدی در آن دوران همچنان مورد استفاده قرار گرفت. شهر سومری اریدو در ساحل خلیج فارس نخستین شهر جهان بود که سه فرهنگ متفاوت در آن ترکیب شدند: کشاورزان عبیدی که در کلبه های آجری گلی می زیستند و از سامانهٔ آبیاری استفاده می کردند؛ چوپان های سامی نژاد که در چادرهای سیاه زندگی می کردند و گوسفند و بز می چراندند؛ و مردمان ماهیگیر که در مسکن های نی ساز در تالاب ها می زیستند و احتمالاً نیای سومریان بودند.
معنی کلمه سومر در ویکی واژه
سومر یا شومر از تمدنهای هزاره سوم تا هزاره دوم پ. م. بینالنهرین جنوبی در کشور عراق و شمال خلیج فارس. مهمترین پایتخت تمدن سومر شهر اوروک بود که اکثر قدمای قدیم این شهر را اولین پایتخت جهان برشمرده‌اند.
اصطلاحی متشکل از دو کلمه سو-مُر یعنی از آب سیراب گشته، از آب لبریز شده به گویش بهاری. سرزمین فوق بدین سبب سومُر نامیده شده که در مصب رودهای دجله و فرات قرار داشت و همیشه بخش اعظم آن در فصولی از سال غرق آب می‌شد.
جملاتی از کاربرد کلمه سومر
ره شرعست اندر شرع شو دوست بشودرخلوت و هر سومرودوست
سیارهٔ عطارد که به نبو (بابلی) پسر مردوک منسوب گشت، در سومر به انکی نسبت داده می‌شد.
به صورت خصوصی زیرنظر لپو سومرا آموخت.
اوایل عصر برنز: هزاره سوم قبل از میلاد (تاریخ تقریبی نشان‌داده‌شده). قدیمی‌ترین ادبیات مکتوب به حدود ۲۶۰۰ سال قبل از میلاد (به زبان سومری کلاسیک) برمی‌گردد. اولین نویسندهٔ ادبی شناخته‌شده، انهدوآنا نام داشته که یک زن کشیش سومری بوده و حدوداً ۲۴ قرن قبل از میلاد می‌زیسته است. تعیین تاریخ برخی متون ادبی دشوار است، مانند کتاب مردگان که در پاپیروس آنی در حدود ۱۲۴۰ سال قبل از میلاد ثبت شده، اما نسخه‌های دیگر این کتاب احتمالاً متعلق به قرن ۱۸ قبل از میلاد هستند.
آنوناکی (سومری: 𒀭𒀀𒉣𒈾، همچنین ترجمه‌شده به صورت‌های آنوناکّی، آنّوناکی، آنونا، آناناکی و غیره) نام گروهی از خدایان تمدنهای اکد، سومر، آشور و بابل) است.