بیسوادی

معنی کلمه بیسوادی در لغت نامه دهخدا

بی سوادی. [ س َ ] ( حامص مرکب ) حالت و چگونگی بیسواد. عامی بودن. امی بودن. ( یادداشت مؤلف ). || کم مایگی در دانش و معلومات.

معنی کلمه بیسوادی در فرهنگ فارسی

حالت و کیفیت بیسواد

جملاتی از کاربرد کلمه بیسوادی

اشرف پس از ازدواج با احمد شفیق در ۱۳۲۲، بنیاد خدمات اجتماعی را راه‌اندازی کرد. در اواخر ۱۳۲۶ سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی تحت ریاست محمدرضا و نیابت اشرف احداث شد. شورای عالی جمعیت زنان ایران نیز در اسفند ۱۳۲۷ به ریاست اشرف تشکیل شد. وی همچنین ریاست جمعیت زنان صلح‌جو، سازمان زنان، کمیسیون مقام زن وابسته به سازمان ملل متحد، نیابت ریاست کمسیون مبارزه با بیسوادی در ۱۳۴۲ و نیز ریاست کمیته ایرانی حقوق بشر و ریاست هیئت نمایندگی سیاسی ایران در مجمع عمومی سازمان ملل متحد از ۱۳۴۵ به بعد را بر عهده داشت و در پی دستیابی به مقام دبیر کلی سازمان ملل نیز بود که بدان نائل نشد.
درصد بالای بیسوادی در پایتخت کشور مشهود است که با ۴۱۱ هزار و ۸۴۸ بی‌سواد بعد از استان سیستان و بلوچستان قرار گرفته‌است.
اسپیریتوالیسم در کارائیب به دلیل تماسی که با سایر ساختارهای دینی داشتند، مسیرهای مختلف بیانی را انتخاب نمودند؛ مثلاً در مناطق شهرنشین ارواح‌گراها از سواد بالایی برخوردار بودند و این توانایی را داشتند تا مفاهیم نویسندگان خارجی را به‌خوبی درک کنند. اما در مناطق روستانشین، بیسوادی شایع بود و پیروان اسپیریتوالیسم دارای عقاید و روش‌های گوناگونی بودند.
با توجه به این وجود استان‌های تهران فارس و کرمان ارتباط دو زبانه بودن منطقه با نرخ بیسوادی چندان معقول به نظر نمی‌رسد.
جمعیت مراکش (با احتساب صحرای غربی) حدود ۳۷٫۱ میلیون نفر است که ۴۹٫۸٪ را مردان و ۵۰٫۲٪ را زنان تشکیل داده‌اند از این تعداد جمعیت ۳۷ درصد در مناطق روستایی و ۶۳ درصد در مناطق شهری زندگی می‌کنند. تراکم جمعیت در هر کیلومتر مربع ۵۱ نفر، میانگین نفرات خانوار ۴٫۵ و نرخ رشد سالیانه جمعیت ۱٫۲٪ است. میزان بیسوادی در کشور نیز حدود ۵۰ درصد جمعیت است که نرخ بیسوادی در زنان ۶۲ درصد و در مردان حدود ۳۸ درصد است. نرخ بیکاری در این کشور بالغ بر۲۲ درصد جمعیت فعال است.
شعار مجله «کاتالیزوری قدرتمند برای بیداری هنری غرب آفریقا» بود که در حقیقت نویسندگان ارفئوس سیاه بدنبال بیداری و آگاه‌سازی مردم سیاه و مقابله با استعمار، بردگی، فقر و بیسوادی در آفریقای غربی می‌گشتند. بعدها با اضافه شدن متفکران دیگری چون امه سزر و لئوپولد سدار سنگور به این مجله، دامنه و اهداف آن گسترش پیداکرد و مطالب برای آفریقایی‌های فرانسوی زبان نیز در دسترس شد.