بیدردی

درد بیدردی به جز مردن ندارد چاره ای از علاج مردم بیدرد می باید گذشت

اینکه می‌نالیم عرض شکوهٔ بیدردی‌ است ورنه از ما نالهٔ درد آشنایی برنخاست

فسردن بیدل از بیدردی‌ام نیست چو موج‌ گوهر‌م در زیر پا دل

هر بیدردی ز درد من آگه نیست دردی دارم که دردمندان دانند

درین زمانه که خون خوردن است بیدردی شراب خوردن احباب تازگی دارد

خنده چون پسته ز خونین جگران بیدردی است ورنه در پوست مرا هم لب خندانی هست

وعظ گفتم بیمجازی جای لذت بردن است چون تو بیدردی سؤال از ذوق دلتنگی مکن

آه بیدردی فرصت نپسندید از من آن قدر جهد که خونی به جگر می‌کردم

شبنم و گل غیر رسوایی چه دارد زین چمن گریهٔ بیدردی ما خنده مقرون می‌شود

سخت بیدردیست بار خاطر بلبل شدن سیر گل از رخنه دیوار بستان بهترست