بلش

اوج حملات علیه مسلمانان در کشور آمریکا، مربوط به سال ۲۰۰۱ و پس از واقعه یازده سپتامبر بود که بر اساس آمار مرکز پیو، در سال ۲۰۱۶ این رکود شکسته شد. رایج‌ترین نوع تهاجم علیه مسلمانان آمریکایی، ارعاب عنوان شده‌است. به‌طور کلی در ایالات متحده آمریکا، ۳۰۷ مورد جنایت علیه مسلمانان در سال ۲۰۱۶ ثبت شده‌است که نسبت به سال قبلش، ۱۹ درصد رشد داشته‌است. بر اساس تحقیقی که این مرکز در سال ۲۰۱۷ منتشر کرده‌است، ۷۵ درصد از آمریکایی‌ها معتقدند علیه مسلمانان آمریکایی، تبعیض بسیاری رخ داده‌است. همین‌طور نیمی از مسلمانان آمریکا اذعان دارند که مسلمان ماندن در آمریکا از سال قبل سخت‌تر شده‌است.

ارتشبد هوپنر در جریان عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی که از ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۱ آغاز شد، فرماندهی گروه زرهی ۴ از گروه ارتش شمال را بر عهده داشت. او پیش از آغاز عملیات، با نوشتن نامه‌ای به نیروهایش، جنگ با شوروی را «نبردی برای بقای مردم آلمان علیه بلشویسم یهودی» توصیف کرد. گروه زرهی تحت امر هوپنر برای عملیات تایفون، نبرد نهایی بر سر مسکو، به گروه ارتش مرکز منتقل شد و نقش مهمی در درگیری‌ها داشت. در پی شکست ورماخت در این نبرد، با صدور بدون مجوز دستور عقب‌نشینی، هوپنر از سوی هیتلر به «نافرمانی در مقابل دشمن» و «به خطر انداختن حاکمیت فرمانده عالی» متهم و از مقام خود عزل گردید.

سوکولوف در نهایت نتوانست محل دقیق دفن را پیدا کند. بازگشت قریب‌الوقوع نیروهای بلشویک در ژوئیهٔ ۱۹۱۹ او را مجبور به خروج از منطقه کرده بود اما او جعبهٔ حاوی آثاری را که به‌دست آورده بود، همراه خود به فرانسه برد. سوکولوف هشت جلد از گزارش‌های عکاسی و شاهدان عینی را جمع‌آوری کرد. او پیش از این‌که بتواند تحقیقات خود را تکمیل کند در سال ۱۹۲۴ در فرانسه بر اثر سکته قلبی درگذشت. آن جعبه اکنون در کلیسای ارتدکس روسی سنت‌جوب در اوکل، بروکسل نگهداری می‌شود.

که دیگری نتوانست کرد صد یک از این بلشگر قوی و روزهای تابستان

آلکساندر میاسنیکیان (ارمنی: Ալեքսանդր Մյասնիկյան؛ ۹ فوریهٔ ۱۸۸۶ – ۲۲ مارس ۱۹۲۵) یک انقلابی بلشویک و نظامی اهل ارمنستان بود. وی در سال ۱۹۰۶ دستگیر و به باکو تبعید شد. وی در سال ۱۹۱۱ از دانشکده حقوق دانشگاه مسکو فارغ‌التحصیل شد. وی در اثر سانحه هوایی مشکوک در نزدیکی تفلیس کشته شد.

نوایی بلبلش در چنگ دارد که در یک پرده صد آهنگ دارد

آشفته چون ما کاکلش، بر عارض همچون گلش در چین مشکین سنبلش، حسن ارغوان‌ها ساخته

سرکش افتاده بسی گلبن این باغ، ولی بلبلش را پروبالی است که نتوان گفتن!

آناستاس هوُوانسی میکویان (به ارمنی: Անաստաս Հովհաննեսի Միկոյան) (روسی‏: Анаста́с Ива́нович Микоя́н) (زاده ۲۵ نوامبر ۱۸۹۵ – درگذشته ۲۱ اکتبر ۱۹۷۸) یکی از بلشویک‌های کهنه‌کار و دولتمرد ارمنی‌تبار اهل اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی در دوره حکومت ولادیمیر لنین، ژوزف استالین، نیکیتا خروشچف، و لئونید برژنف بود.

به سیر سنبلش چون خیزم از جای کنم وام از سر زلف بتان، پای

زنانگور اگر روی سوی چین آرد ز سهم ان فزع اندر فتد بلشکر چین

یاری آن است که زهر از قبلش نوش کنی نه چو رنجی رسدت یار فراموش کنی

بسترش از سنبلش می کند آشفتگی عربده دارد به خواب نرگس فتان او

مجلس مؤسسان ویکتور چرنوف، رهبر حزب انقلابیون سوسیالیست را به عنوان رئیس‌جمهور جمهوری روسیه انتخاب کرد، پیشنهاد بلشویک‌ها مبنی بر تأیید فرمان‌ها شوروی در مسائلی چون زمین، صلح و ادارهٔ کارگری را رد کرد ولی قدرت نمایندگان شوراهای کارگری، سربازان و دهقانان را به رسمیت شناخت. روز بعد بلشویک‌ها اعلام کردند که انتخابات مجلس مؤسسان با لیست‌های حزبی قدیمی برگزار شده بود و «کمیتهٔ مرکزی اجرایی روسی» آن را منحل نمود. در مارس ۱۹۱۹ احزاب کمونیست جهان طی ملاقاتی در مسکو «کمینترن» را تشکیل کردند که با عنوان بین‌الملل سوم نیز شناخته می‌شود.

انتخاب فرم چهارگوش در ساختمان باعث شد که ساختمان‌ها دارای جهت شوند. فرم سقف شیب دار و جهت‌های بالقوه گسترش ساختمان، باعث گردید تا انسان غربی از چهار نمای بالقوه یکی را که دارای جبه‌ای با اهمیت تر و امکان مشاهده و دسترسی بهتر بود اصلی و جبههٔ مقابلش را دیوار پشتی یا جبهه پسین نامیده، دو بر دیگر را در صورتی که به بافت متصل نمی‌شد جبههٔ فرعی محسوب کند. در اروپا جبههٔ اصلی را «فاساد» به معنای چهره نامیدند.

به گیسوی چون سنبلش چنگ زد همی بر سر و سینه‌اش سنگ زد

گیولخاندانیان پس از انتقال حکومت ارمنستان به نیروهای بلشویک به تفلیس، استانبول و فرانسه مهاجرت کرد. او در پاریس به تنظیم و طبقه‌بندی بیش از صدهزار سند محفوظ در بایگانی اسناد حزب داشناکسوتیون پرداخت. پس از پایان جنگ جهانی دوم و آزادی پاریس از اشغال آلمانی‌ها کمونیست‌های فرانسه او و فرزندش را یازده ماه زندانی کردند. گیولخاندانیان نقش بزرگی در مدیریت جنبش ملی و آزادی خواهانهٔ ارمنیان و سازمان دهی امور دولتی جمهوری اول ارمنستان داشت. وی در ۱۹۶۴م در پاریس درگذشت.

شش شهید اول در آبلش، و شهید حامدی پور در روستای بجک و شهید یوسف استاد در روستای تنگ بن دفن شده‌است. دلیل این کار تعلق زادگاهی شهید به آن منطقه بوده‌است.در نیمهٔ اول سال ۱۳۹۳ نام این شهیدان به همراه تنی چند از شهدای وابسته به مردم آبلش (مانند شهید هدایت الله طیّب، دانشجوی در حال تحصیل در آمریکا در زمان بروز جنگ ایران و عراق و از برادرزادگان مشهدی عباسقلی طیب) که از مناطق دیگر هستند، بر کوچه‌های آبلش گذاشته شد.شمار قابل توجهی از مردان آبلش از رزمندگان مدافع ایران در جنگ عراق علیه این کشور بودند.در زمان بروز جنگ و دو مورد حملهٔ موشکی به شهرستان بهبهان، بسیاری از مردم آبلش، اتاق یا اتاق‌هایی از خانه خود را در اختیار جنگ زدگان برای یک یا چند سال قرار دادند.

در سنبلش آویختم از روی نیاز گفتم من سودازده را کار بساز

آقا آشورف که در اوایل دهه ۱۹۰۰ نماینده «دومای شهر باکو»، و «کمیته اجرایی شورای ملی اسلامی» انتخاب شده بود، به‌طور مداوم در کنگره‌های مسلمانان قفقاز در باکو شرکت می‌کرد. همزمان با وقوع وقایع مارس به دست ارامنه عضو فدراسیون انقلابی ارمنی و بلشویکها در ۳۱ مارس سال ۱۹۱۸، عضو کمیته نمایندگان مسلمان که رایزنی‌هایی برای دست یابی به توافق صلح با کمیته دفاع انقلابی، شورای ملی ارامنه و حبیب‌الله خان، سرکنسول ایران در آذربایجان، انجام می‌داد، بود.