شرکت

همه رنگست و بو دنیا زنان را شاید این معنی ز ننگ شرکت ایشان چو مردان بی نیازم کن

بلی سلطان معشوقان غیور است ز شرکت ملک معشوقیش دور است

بشرکت بالطائف کان بمشهور بوصف پنجگانه گشت مذکور

و گفت، «به حق تعالی پناه کنیم از حب الحزن یعنی غار اندوه». گفتند، «یا رسول الله! حب الحزن چیست؟» گفت، «وادیی است اندر دوزخ ساخته برای قرای مرایی» و گفت حق عزوجل همی گوید، «هرکه عبادتی کرد و دیگری را با من شرکت داد من از شریک بی نیازم جمله بدان همباز دادم.

کشت و کارش بی نزاع آب جوست حاصلش بی شرکت غیری ازوست

کاو دغا و مفلس است و بد سخن هیچ با او شرکت و سودا مکن

حق تعالی چون خواهد که ظاهری را با باطن در دوستی شرکت دهد دوستی شرکت دهد دوستی در باطن بنده نهد و ذکر در ظاهر پیدا کند تا ظاهر به زبان یاد می‌کند و باطن بنده نهد و ذکر در ظاهر پیدا کند تا ظاهر به زبان یاد می‌کندو باطن به دل دوست می‌دارد، و چندان که ذکر می‌افزاید دولت قربت بر درگاه حق می‌افزاید.

چون نمردی و نگشتی زنده زو یاغیی باشی به شرکت ملک‌جو

هرچ آن بهم آید از چنین کار بی‌شرکتِ من تراست بردار»

وقت دیدار تو با درویش، شرکت کی بود آن توانگر را که چون شداد هست از زر بهشت