راب

بگرد خاطرم پیوسته گردد، لعل نوشینش همینم لاله سیراب، از باغ جنون باشد

یک قطره از آن شراب مشکل آورد دو عالمم در آغوش

روا نباشد اگر باغ طبع و ابر کفت را کنم به باغ مقابل کنم به ابر برابر

چون موجه سراب اسیر کشاکش است پایی که در مقام رضا استوار نیست

قدر مطلق سیارک برابر ۹٫۵۳ است.

برنگ چون گل سوریست لیک نشناسم چو من برابر او باشم از گل رعناش

دل مبارز گیرد ز تیر و نیزه غذا سر مخالف یابد ز تیغ و گرز و شراب

ای غرابی غریب نظمی تو آن غرابی که اهل دام نه ای

گفتم که دلم گفت کبابی کم گیر گفتم چشمم گفت سرابی کم گیر

هر که بست از گفتگو لب، نیست بی کیفیتی کوزه سربسته می دارد شرابی در میان

یاد تو شراب و یاد ما آب ما چون سرخر تو همچو پالیز