خرگاه

اردشیرش گفت‌ باید جست ‌و رست از رنج و درد شب چو خرگاه سیه زد زیر طاق لاجورد

ز خرگاه و خیمه چنان گشت چین که پنهان شد از زیرِ دیبا زمین

یکی آهم کز این آهم بسوزد دشت و خرگاهم یکی گوشم که من وقفم شهنشاه شکرخا را

همیشه تا چو هوا سرد گشت و باغ دژم کنند گرم و دل افروز خانه و خرگاه

هر کجا پای نهی سر نهم اندر قدمت جان فشانم برهت ای صنم خرگاهی

دو اشتر همه بار از خوردنی دگر دو ز خرگاه و گستردنی

هر که را باشد ادب همراه او بر فراز عرش زن خرگاه او

ببردند شاپور در پیش شاه درآمد به خرگاه آن کینه خواه

استخرگاه روستایی از توابع بخش رحمت‌آباد و بلوکات شهرستان رودبار در استان گیلان ایران است.

من مقیمی چون توانم بود در خدمت‌که نیست خیمه و خرگاه و اسب و اشتر و استر مرا

مردم روستای استخرگاه مسلمان شیعه هستند و به زبان تاتی صحبت می‌کنند.

چه دید آن مهر را مهیار ناگاه بگرد ماه زد از آه خرگاه