حمیت

«بزرگ‌ترین اصل این‌ست که هیچ‌کس چه مرد و چه زن، بدون رهبر نباشد یا ذهن کسی به این خوی نگیرد که خواه به انگیزه حمیت و غیرت و خواه از سر شوخی و بازی بگذارد شخص به کاری به ابتکار خود دست بزند.

چون بدید آن فعل را زان قوم سست در حمیتشان میان در بست چیست

باز به روز نبرد و کین و حمیت گرش ببینی میان مغفر و خفتان

تویی که جان به خطر دادی از حمیت دین زهی چو حاتم طائی غلام تو پنجاه

از درد تو دل نماند و بیمست کز بی‌رحمیت جان نماند

غازیان کشتند کافر را بتیغ هم در آن ساعت ز حمیت بی‌دریغ

دیده بآمیزش او باز کن مست حمیت شو و پرواز کن

اختیار تو درین وقت سوی عزم سفر از پی قوت دین و قبل حمیت و ننگ

مرد سخن یافته را در سخن حملت و هم حمیت و هم قوت است

به جنگ من آید گرش حمیت است که در جنگ هم رنج و هم راحتست

به خود گفت‌: آلفته غیرت‌نمای به نزدیک مردم حمیت‌نمای