پشک

نه مشک بازشناسی همی ز پشک سیاه نه عود و عنبر و کافور را ز سنگ رخام

گر نه با افسار قانونشان بپیچانند پوز از بر بستان دانش پشک ریزند از خری

فارس دار العلم واکنون فرق نیست پشک را از مشک تاتاری به فارس

این مغز بوشناس،که یارانِ عهد راست پشکش هزار بار، به از مشک و از عبیر

تفاوتی که بود مشک و پشک را با هم معینست ولیکن گزیر نیست ز پشگ

سالار سپاه تو امیری است بهادر کش جای خرد پشک خر اندر بمشامست

بسی رفتم پس آز اندر این پیروزه گون پشکم کم آمد عمر و نامد مایه آز و آرزو را کم

بدست خویش ز پشکش همی فشاند مشک بریش خویش و ببوید که عنبر ساراست

امامزاده و گورستان پشکر مربوط به دوره ساسانیان - سده‌های اولیه دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان بهبهان، بخش مرکزی، دهستان منصوریه، ۵۰۰ متری جنوب روستای پشکر واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۷ آبان ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۰۲۸۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

پشک را با نسیم مشک چه انس؟ خاک را با خدای پاک چه کار؟

جهود و مشرک و ترسا نتیجه نفس است ز پشک باشد دود خبیث نی از عود