معنی کلمه ویولن در دانشنامه عمومی
برای نواختن روی شانهٔ چپ قرار می گیرد و با آرشه که در دست راست نوازنده است، نواخته می شود.
کوک سیم های ویولن از زیر به بم به ترتیب: می ( سیم اول ) ، لا ( سیم دوم ) ، ر ( سیم سوم ) ، سل ( سیم چهارم ) .
اصوات سیم های مجاور نسبت به یکدیگر فاصله پنجم درست را تشکیل می دهند. در این وسعت صدا ویولن قادر است تمام فواصل کروماتیک و کوچک تر از آن را اجرا نماید. از معروفترین نوازندگان این ساز می توان به آنتونیو ویوالدی و نیکولو پاگانینی و پابلو دو ساراساته اشاره کرد.
تاریخچه ویولن در اروپا به قرن ۹ میلادی بازمی گردد. بسیاری معتقدند که ویولن نمونه تکمیل شده ساز رباب است. رباب سازی است که بعدها وقتی به اروپا آورده شد و تغییراتی در آن به وجود آمد به نام ربک در اروپا شهرت گرفت. برخی بر این باورند که ساز ویولن از کشورهای عربی آمده است. فرم های اولیه دارای سوراخی بودند که بر روی ساز قرار داشت اما بعدها این سوراخ از بدنه سازها حذف شدند و این ساز با سه سیم سرآغاز ساز ویولن تکامل یافته در سال های آینده شد. در اروپا از قرن ۱۶ میلادی به بعد ساز ویولن به صورت تکامل یافته دیده می شود.
از اولین سازندگان ویولن می توان به گاسپارو برتولتی ایتالیایی نام برد، که در برخی موارد وی را مخترع این ساز می دانند. از شاگردان مشهور گاسپارو برتولتی آندره آماتی بود که او هم بهترین سازنده ویولن در سطح جهان یعنی آنتونیو استرادیواری ایتالیایی را پرورش داد. تا کنون کسی در جهان پیدا نشده که نه تنها بتواند هنر او را تکمیل نماید بلکه قادر نبوده ویولنی بسازد که از حیث زیبایی و صوت بتواند با ویولن های آنتونیو استرادیواری برابری نماید.
تاکنون بیش از سه سده از اختراع اولین نمونه ویولن توسط گاسپارو برتولتی می گذرد و در این مدت با وجودی که کشفیات جدیدی در علوم فیزیک و شیمی نموده اند نه تنها نتوانسته اند در ساختمان ویولن تغییری بدهند بلکه از رموز کار سازندگان قدیم نیز چیزی درک نکرده اند. [ نیازمند منبع]
این ساز از ۵۸ قطعه مختلف ساخته می شود. وزن آن در حدود ۴۰۰ گرم می باشد.
ویولن از بخش های زیر تشکیل شده است:
• آرشه: یا کمان ترکه ای چوبی است که رشته های موی دم اسب در طول آن کشیده شده و به دو سر آن ثابت شده است.
• جعبه طنینی ( جعبه رِزونانس ) : جعبه ای است که از سه بخش صفحه روئی، صفحه زیرین و زوارهای دور تشکیل شده است. در این ساز گریف از جنس آبنوس ( به دلیل ضریب تراکم در نتیجه استقامت بالا ) خرک از جنس چوب افرا و سیم گیر از سه چوب مختلف ( Boxwood, Rosewood, Ebony ) می باشد.
• دسته یا گردن: در واقع دنباله چوب آبنوس تکیه سیم هاست که محل انگشت گذاری نوازنده در قسمت بالای آن قرار دارد. نوازنده ویولن قادر است در تمام طول چوب آبنوس انگشت گذاری کند. انتهای دسته به جعبه کوچکی ( جعبه کوک ) ختم می شود که سیم ها در درون آن به دور گوشی های کوک پیچیده می شوند.
• خرک: پلی ست بین سیم ها و جعبه طنینی. نقش خرک تقسیم راه سیم ها، نگه داشتن سیم ها با ارتفاع خاص برای عبور بر روی جعبه طنینی و انتقال ارتعاشات سیم ها به جعبه طنینی. در داخل جعبه طنینی استوانه چوبی کوچکی قرار دارد ( تقریباً در زیر محلی که خرک قرار دارد ) ، که نقش آن انتقال ارتعاشات به صفحه زیرین ساز و مانعی در جهت عدم شکسته شدن صفحه روئی ساز از فشار سیم ها و خرک است.
• گریف: از آبنوس ساخته شده و در طول دسته ویولن چسبیده است و تا میانهٔ جعبهٔ ساز ادامه دارد. گریف بخشی است که نوازنده با انگشت خود سیم را به آن می چسباند و به این ترتیب طول سیم را کوتاه می کند و نت های مختلف را می نوازد.
• سیم گیر: از آبنوس، باکسوود یا رُزوود ساخته شده و در فاصله اندکی از خرک تا آخر تنه ویولن کشیده شده است. با زهی تنیده از جنس روده، نایلون، رشته های منعطف فلزی یا الیاف کربن ساخته می شود و به دکمه ای که در قسمت پائین جدار تعبیه شده بند می شود.
• سیم ها: سیم ها از جعبه کوچک سر ساز آغاز شده در طول چوب آبنوس تکیه گاه سیم ها ادامه یافته، از روی خرک عبور کرده و در سیم گیر مهار می شوند.
• انواع اصلی سیم ها:
ویولن (فیلم ۲۰۱۱). «ویولن» ( انگلیسی: Violin ( film ) ) فیلمی در ژانر موزیکال و رمانتیک است که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد.
ویولن (فیلم ۲۰۱۲). «ویولن» ( صربی: Error: {{Lang}}: متن دارای نشانه گذاری ایتالیک است ( راهنما ) ) یک فیلم است.
