ناورد

معنی کلمه ناورد در لغت نامه دهخدا

ناورد. [ وَ ] ( اِ ) نورد. نبرد. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). جنگ. ( برهان قاطع ) ( جهانگیری ) ( انجمن آرا ) ( فرهنگ نظام ) ( حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ) ( غیاث اللغات ) ( اوبهی ) ( فرهنگ اسدی ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ رشیدی ). جدال. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( جهانگیری ) ( انجمن آرا ) ( فرهنگ رشیدی ). نبرد. ( فرهنگ اسدی ). آورد. جنگ کردن به مبارزت. ( حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ). جدل. تاختن. ( غیاث اللغات ). رزم. مبارزت. ( اوبهی ). نبرد. جنگ دو کس یا دو لشکر. آورد. ( از فرهنگ اسدی ). حرب. کارزار. پرخاش. فرخاش. وغا. هیجا. ستیز :
برون آمد و رای ناورد کرد
برآورد بر چهره ماه گرد.فردوسی.جهان گشت پر گرد آوردجوی
ز خون خاست در جای ناورد جوی.اسدی.زمینی که شد جای ناورد او
کند سرمه دیده مه گرد او.اسدی.با سینه من چه کینه گردون را
با پشّه عقاب را چه ناورد است.خاقانی.ناورد محنت است در این تنگنای خاک
محنت برای مردم و مردم برای خاک.خاقانی.یارب که دیومردم این هفت دار حرب
در چاردار ملک چه ناورد کرده اند.خاقانی.پیلبان را مثال داد تا او را ریاضت و آداب کر و فر و حرکت و سکون و ناورد و جولان و عطفه و حمله در وی آموزد. ( سندبادنامه ص 57 ).
چو کرد آن زبانی سیه را زبون
نیامد به ناورد او کس برون.نظامی.که گر جان را جهان چو کالبد خورد
چرا با ما کند در خواب ناورد.نظامی.سخن در صلاح است و تدبیر و خوی
نه در اسب و ناورد و چوگان و گوی.سعدی.به پیکار دشمن دلیران فرست
هژبران به ناورد شیران فرست.سعدی.پدر هر دو را سهمگین مرد یافت
طلبکار جولان و ناورد یافت.سعدی. || رزمگاه. ( اوبهی ) :
به گرز و سنان اسب تازی گرفت
به ناورد صد گونه بازی گرفت.اسدی. || گرد گاشتن اسب است چون دایره. ( حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ). || جولان. ( بهار عجم ) ( فرهنگ رشیدی ). رفتار بسرعت. ( فرهنگ رشیدی ) :
از دویدن بازمانند آهوان چون روز صید
اسب را ناورد در صحرای پهناور دهد.امیرمعزی.

معنی کلمه ناورد در فرهنگ معین

(وَ ) ۱ - نبرد، جنگ . ۲ - رزمگاه .

معنی کلمه ناورد در فرهنگ عمید

۱. نبرد، جنگ.
۲. جولان و گردش گرد یکدیگر: خیالی کرد با خود کاین جوانمرد / که زد بر دور من چون چرخ ناورد (نظامی۱: ۱۴۹ ).
* ناورد بردن: (مصدر لازم ) [قدیمی] حمله بردن، حمله کردن.
* ناورد دادن: (مصدر لازم، مصدر متعدی ) [قدیمی] جولان دادن.
* ناورد کردن: (مصدر لازم ) [قدیمی]
۱. جولان کردن.
۲. پیکار کردن.

معنی کلمه ناورد در فرهنگ فارسی

نبرد، جنگ، رفتاروگردش گردیکدیگرهم گفته شده
۱ - نبردجنگمبارزه۲ - رزمگاهمیدان جنگ: بگرزوسنان اسب تازی گرفت بناوردصدگونه بازی گرفت . ( گرشا.لغ. ) ۳ - رفتارحرکت .۴ - قدرت حرکت : فرمودبه پیرکای جوانمرد زین بیش مرانماندناورد. ( نظامی .گنجینه گنجوی ۵ ) ۱۵۳ - گردگشتن اسب چون دایره جولان : همیشه اسب نشاط توهست درناورد همیشه تیربقای توهست درپرتاب . ( معزی .ص ۶۱ )

جملاتی از کاربرد کلمه ناورد

دل آسوده از کار ناورد و جنگ بشستند از خاک و خون تیغ و چنگ
در زمینه هندسه، برتینی کارهای استادش کرمونا را پیش برد و نظریه ناورداهای تبدیلهای کرمونا را مورد پژوهش قرار داد و نتایج آنرا در حل تکینگیهای خم های جبری به کار برد.
زمن بگذرد مرد ناورد خواه نماند به جز شاه وفرزند شاه
آنک نشنیده است گوشش بانک کوس اندر نبرد وآنکه ناورده است تیغش جوی خون ز آوردگاه
فضای ناوردا در این الگوریتم این است که ما می‌توانیم بخش اولیه
به آماج و ناورد و مردی و زور نمودند هر یک دگرگونه شور
روز طوفان، نوح از دریا کجا گشتی خلاص گر بسوی حضرتت ناورده بودی التجا
نمونه‌های متعدد و معروفی از کمیت‌های ناوردا تحت تبدیل‌های خاص وجود دارند. سرعت نور تحت تبدیلات لورنتس ناورداست. زمان نیز تحت تبدیلات گالیله، که دستگاه مختصات یک ناظر لَخت را به دستگاه مختصات ناظر لَخت دیگری تبدیل می‌کند، ناورداست. مطابق با قضیۀ نوتر، ناوردایی تحت انتقال به اصل پایستگی تکانه می انجامد. ناوردایی در زمان نیز به اصل پایستگی انرژی منجر می‌شود.
ای خداوند که چون مرکب آهو تک تو ناورد کره گر آهو همه مرکب زاید
ناوردگاه سازد میدان مدح تو هر کس که او سوار کمال و هنر شود
دانی که شوخ خوش سخن خوش کلام ما حرفی که ناورد به زبان چیست؟ نام ما
مرا خاری که گل باشد بر آن خار به از سروی که هرگز ناورد بار
چو با ببر ناورد پای ستیز عنان را بپیچید و شد در گریز