فروردین

من ز فروردین چندان نیمی شادان که تو گوئی رمضان راهسپار آید

در هرج لاله فروردین و گلهای خزان حزین نباشید که چگونه در میآرمند و غمان دل بر یکدیگر می سازند در فراغ ورد با دل پر درد چیزی می خوانند.

ازین فرخنده فروردین و خرم جشن نوروزی نصیب خسرو عادل سعادت باد و پیروزی

جشن فرخنده فروردین است روز بازار گل و نسرین است

بگاه بهمن و دی در پناه این بستان همیشه روز برد فروردین مه و اردی

ز فر تو ملکا وز نسیم فروردین شدست روی زمین سر به‌سر بهشت مثال

تا آخر زمستان اسفند مه بود تا اول بهاران شد ماه فروردین

نوبهارم زفراق تو دهد رنگ خزان گر بدیماه بود وصل تو فروردین است

همی کنند خروش از وصال فروردین چنانکه من ز فراق تو ای بت محتال