دوزبانی

خود دهدت دل کله ئی، نقش چو من یکدله ئی اینت دوروئی، دوزبانی، دو هوائی که توئی

هر که بر وی دوزبانی کرد چون پرگار و کلک و آنکه در صدرش دورویی کرد چون تیغ و تبر

از هیچکس، بجز دوزبانی ندیده ایم خلق زمانه را همه گویی زبان یکیست