زادشم

وز آن جایگه با دلی پر ز غم پر از کین سر از تخمه زادشم

سپاهی ز تخم فریدون و جم پر از خون دل از تخمهٔ زادشم

یا نه پور زادشم پوید به حصن گنگ دژ یا نه‌گرد زابلی سوی سجستان می‌رسد

اگر زادشم تیغ برداشتی جهان را به گرشاسپ نگذاشتی

به عزم پورزادشم به حزم پیر زابلی همین بس است مدحتش‌ به روز‌گار کار من

سلم و تور و ایراج و بوذر منوچهر دژم کو پشنگ و بهمن و اسفندیار و زادشم

نبیرهٔ سر خسروان زادشم ز پشت فریدون وز تخم جم

که بر کینهٔ تخمهٔ زادشم ببندی میان و نباشی دژم

ز اسب و سلیح و ز بیش و ز کم که میراث ماند از نیا زادشم

همی گوید اسبان و گنج درم که بنهاد تور از پی زادشم