رفرف

همی ز جوشن برکند غیبه جوشن همی ز مغفر بگسست رفرف مغفر

این آب را اگر برسانی به تشنگان بر رفرف و بُراق ترا زیبد افتخار

کی عقل داند جای تو کانجا که ساید پای تو رفرف بماند از تک و جبریل شهپر برکند

پیمبر گشت بر رفرف سوار و شد به او ادنی شنید اسرار ما اوحی و دید آثار سبحانی

رفرفا کو احمد معراج عشق که ببالیدی به فرقش تاج عشق

با رفرف روح از سواد امکان تا ساحت شهر وجوب رانم

دست رس لاف قدر تو تمنّای تو دارد (کذا) زین جهت پای نهد بر سر کویش رفرف

خود شکن شهپر توفیق مهیا دارد رفرف موج، سبک از سر عمان گذرد

کانها رفرف خضر قد انبسطت تحت القر تفل و الریحان و العنم

رفت از آنجا به یاری رفرف به مقامی ز پیشتر اشرف