عبقری

فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ بالرفرف ام بالعبقری.

و قیل هی الوسائد و النمارق و البسط ای کما اتکأوا فی الاولیین علی فرش بطائنها من استبرق، اتکأوا فی هاتین الجنتین علی رفرف خضر و عبقریّ حسان.

و روی: ان آدم لما هبط بارض الهند، بکی علی الجنة مائتی سنة حتی جری من عینه الیمنی مثل دجلة، و من عینه الیسری مثل فرات، فخلق اللَّه ممّا سال من عینه الیمنی الطیر و السباع، و ممّا سال من عینه الیسری الدر و الیاقوت و الألنجوج و هو العود، و عن ابن عمر، قال: قال رسول اللَّه (ص): دخل ابلیس العراق، فقضی منها حاجته، ثم دخل الشام فطردوه، ثم دخل مصر فباض فیها و فرّخ و بسط عبقریه.

آرایش بهشت که دیدی به کوه و دشت گر فرش کوه و دشت نه از عبقریستی

هدهد و افسر جمی، قنفذ و تیر رستمی هندو عفاف مریمی، عقرب و شکل عبقری

ایستانیده به درگه مرکبان راهوار گسترانیده به مجلس فرش‌های عبقری

حاجت گفتار نیست ز آنکه شناسد خرد سندس خصر از پلاس عبقری از گور دین

الا تا ایزد اندر باغ مینو به مؤمن داده فرش عبقری را

به سختی بکشت این نمد بسترم روم زین سپس عبقری گسترم

در دیده خشم روس و به دل کین انگلیس در سر هوای یاری آلمان عبقری