ردن

نه با چنبر توان پرواز کردن نه بتوان بند چنبر باز کردن

بدان طمع که مگر چون تو گردنی زاید سپهر پشت به خم کرده جمله تن شکم است

گوتن از عاج کن و پیرهن از مروارید نه که خواهیش به صندوق لحد بسپردن