وجنات

وجناتش چو طبع تو خرم حرکاتش چو شعر من شیرین

و اما کسی که دعوی ترس از پروردگار، و خوف از کژدم و مار جهنم می کند، هیچ اثری از آن در وجنات احوالش ظاهر نه بلکه شب و روز به خورد و خواب مشغول، و عمر او به عیش و عشرت مصروف، هر ساعتی چندین تقصیر از او صادر، و هر روزی معصیتی را مرتکب می گردد و چنین شخصی کاذب، و اسم خوف را بر خود بسته است .

طفل یرفّ الماء من وجناته و یرقّ عوده‌ و یکاد من شبه العذاری فیه أن تبدو نهوده‌