دروغین

معنی کلمه دروغین در لغت نامه دهخدا

دروغین. [ دُ ] ( ص نسبی ) دروغی. کاذب. کاذبة. به دروغ : اشتهای دروغین ؛ اشتهای کاذب. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) :
از ادب نبود به پیش شه مقال
خاصه خود لاف دروغین و محال.مولوی.صبح کاذب ؛ و او را صبح دروغین گویند. ( التفهیم ). و رجوع به دروغی شود.

معنی کلمه دروغین در فرهنگ فارسی

کاذب کاذبه به دروغ اشتهای دروغین

جملاتی از کاربرد کلمه دروغین

روی و مویی که بتان راست دروغین می دان نامشان را تو قمرروی زره موی مکن
محتشم چون عاریت را ملک دید پس بر آن مال دروغین می‌طپید
اگر ترش کنی و رو ز ما بگردانی به قاصد است و به مکر است و آن دروغینست
برد در دوزخم با آتشین بند گلو بسته دروغین دفتری چند!
کاسهٔ پر پیاز دوغینه به ز صد منعم دروغینه
از ادب نبود به پیش شه مقال خاصه خودلاف دروغین و محال
بر اساس گزارش سال ۲۰۱۲ فارن پالیسی، مأموران موساد با تظاهر به این که مأمور سازمان سیا هستند عده‌ای از اعضای جندالله را استخدام کرده بودند تا علیه ایران، عملیات‌های پرچم دروغین انجام دهند. این موضوع روابط ایالات متحده و اسرائیل را تحت تأثیر قرار داد.
چند از خیالت هر شبی صبح دروغینم دمد ای آفتاب راستی، از صادقی آخر دمی!
راهبردهای اولیه عبارت بودند از نابودی، فرسایش، جنگ فرسایشی، زمین سوخته، محاصره، نبرد پارتیزانی، فریب و عملیات دروغین. قوه ابتکار و مهارت تنها به نیروی خیال، سازگاری و فناوری محدود بود. راهبردارها به‌طور مداوم از فناوری رو به پیشرفت بهره‌برداری می‌کردند.
آن اشارات دروغینت بس است نیست حاجت در میان حرف دروغ
در هیچ منبع تاریخی در رابطه با شخصیت اندیشمندی به نام آرشیت صحبت نشده‌است. رضا مرادی غیاث‌آبادی آرشیت دانا را شخصیتی دروغین و ساختگی دانسته‌است که هیچ سند و مدرکی دال بر وجود تاریخی او در دست نیست.
روا باشد وگر خود من نگویم همیشه عشوه و وعده دروغین
غره گشتی زین دروغین پر و بال پر و بالی کو کشد سوی وبال