خلیدن

چشم بگشایم اگر بر لاله بی گلبرگ آن رخ گل نماید جای خارم در نظر خنجر خلیدن

گلچین، مهارتی به‌سزا بایدش رفیق آنجا که نوک خار مرادش خلیدن است

به غفلت ار نگرم بی رخت به گل نظری به دیده رخسار حوادث خلیدنم هوس است

خوی هرکس از تخمش آید به بار زگل بوی باشد خلیدن ز خار

جان سوختن و جگر خلیدن هجران ترا کمینه کارست

اگرت خار گل تازه رسی ساخته اند پاس ناموس چمن دار و خلیدن آموز

بپای گلبن زیبای هستی، این همه خار برای چیست، اگر از پی خلیدن نیست

در چشم‌کسان چون مژه تا چند خلیدن کم نیست سیاهی‌که نمایند ز دورت

چشمی است تو را در دل و آن چشم به درد است پس چیست غم تو به جز آن چشم خلیدن

زان به جان اندرون خلیدن نیش بچه را در کنار مادر خویش