خلر

مهم‌ترین آبادی شهریارکوه آسران بوده‌است. آخرین فرمانروای قارنوند آسران در شهریارکوه ملک محمود ولاش (بلاش) بوده‌است که در قرن ۱۴ میلادی درجنگ با میر عمادالدین سرسلسله حکمرانان مرتضوی طبرستان شکست خورده و به ناچار به اصفهان عزیمت می‌کند و بدین ترتیب حکومت محدود قارن‌وندان منقرض می‌شود میرعماد برای جلوگیری از «شورش مردم چاشم در حمایت از ملک محمود بلاش» ۴۰۰ خانوار آنانرا به خلرد می‌کوچاند.[نیازمند منبع]

ادیب مدح ترا چون کند ز شور نشاط گمان بری‌که بود مست بادهٔ خلر

چشم مگو یک قرابه بادهٔ خلر زلف مخوان یک لطیمه عنبر سارا

بی‌ماه خلخی می خلر بود حرام با ماه خلخت می خلر به جام باد

گر توئی ساقی ما باده خلر چه ضرور ور توئی شاهد ما لعبت کشمر چه ضرور

به هندستان فضل و خلر علم می و موز قرنفل می‌فرستم

غلاما عید چون شد دو بنه بر دو کفم ساغر یکی زرد و یکی گلگون یک از درغم یک از خلر

مطرب خوش‌نوا بخوان شاهد کشمری بچم ساقی پارسی بده باده صاف خلری

اقچلی قرخلر، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان آزادشهر در استان گلستان ایران.

نثر تو چون بر صحیفه خامهٔ بهزاد نظم تو چون در قنینه بادهٔ خلر

لب تو باده خلر دو چشمت ماه را ساغر که بر می نشئه یا خود باده را بر جام می‌بندد

چون تا سه روز از خلق حق پیچد خطیئت را ورق شکرانه را بی طعن و دق ده رطل خمر خلری