درغم

سینه کندم درغم جانان و شادم کز وفا نقل ما شیرین تر از افسانه ی فرهاد بود

تنی ازبر باره شد سرنگون که چشم نبی درغمش پرزخون

خروشم درغمت با شور محشرمی‌زند پهلو سرشکم‌بی‌رخت‌با جوش‌دریا گفتگو دارد

روز آخر شاد خیزد سیف فرغانی زخاک درغم عشقت اگر یک شب بپایان آورد

آنکس که بود زین پیش در ششدرغم تو گو با حریف دیگر بازد قمار دیگر

جان دهم درغم تو و نبرم بقیامت خجالت از یاران

درغم عشقش به‌ زرین چهره‌ و سیمین سرشک بر امید سود یک چندی شدم بازارگان

از سرد گفتن تو شود سوز ما فزون بنگر که درغم تو چه گرم او فتاده ایم ؟

نقش وصل توام از ششدرغم ره نگشود چکنم کار من دلشده وارون افتاد

دینارت اگر نبود رو شکر کن و دین آر نه درغم دنیا رو نه درهم در هم باش