گندم نما

به نیم جو مخرش ناز و آبرو مفروش که جو فروشد و گندم نماست تا دانی

گفتمش با ماه گندم کار با من دار گوش بوده در عهد خود گندم نمای جوفروش

تا کی از جور تو ای گندم نمای جو فروش رو یکی ره این جو پوسیده را غربال زن

نموده جو از گندم مشک سای نه چون جو فروشان گندم نمای

حذر زین دغل سیرتان دغا وزین جو فروشان گندم نما

بازی جنت مخور، ازحال آدم پندگیر درگذر مردانه زین گندم نمای جوفروش

زاهدت نام است و داری در میان خرقه لات روی سوی حق کن، ای گندم نمای جوفروش

عزیز من! مبادا که ترا این سیاهی و سیاهکاری عشقِ دنیای فانی و مکارِ غدارِ گندم نمای جوفروش، سیاههٔ سپیده برکرده عجوزهٔ خود را جوان ساخته، رنگ زشت او بر تو طبیعت شود، دشمن آینهٔ الهی شوی صفت خفاشی و آفتاب دشمنی در تو متمکن شود، دشمن آفتاب شوی.

راستی آموز، بسی جو فروش هست در این کوی، که گندم نماست

جهانا غولی و مردم نمایی که جو بفروشی و گندم نمایی