پیچیدن

اگر نتوان بر آن زلف سیه چون شانه پیچیدن به یاد او دل شبها به خود پیچیدنی دارد

صبر نتوانست پیچیدن عنان راز عشق این شرر آخر برون از سینه خارا فتاد

شعله نتوانست پیچیدن سیاوش را عنان شهپر توفیق صائب همت مردانه است

گردباد ایجادکرد آخر به صحرای جنون بر هوا پیچیدن موی سر دیوانه‌ها

به تحریک نقابش گر شود مایل سر انگشتم ز پیچیدن جهانی رشته می‌بندد بر انگشتم

چین بر ابرو من از موج حوادث صائب که دودم می شود این تیغ ز سر پیچیدن

کیفیت هر مستی از نرگس مخمورت پیچیدن هر کاری از سنبل پیچانت

تا بفکر خویش افتادیم، صید او شدیم هر به خود پیچیدن ما، حلقه یی از دام اوست

چه خوش باشد دو شاهد را به بحث ناز پیچیدن نگه در نکته‌زایی‌ها نفس در سرمه‌سایی‌ها

چون چون و چرا خواستم و آیت محکم در عجز به پیچیدند، این کور شد آن کر