مشجر

ز شاخش که بر آسمان سوده است مشجر شده اطلس چرخ از آن

کجا سبزه است بر فرقش مقعد کجا شاخست بر شاخش مشجر

همه دردسر بود تاج مرصع همه داغ دل بود باغ مشجر

مشجر بیاقوت و رخشان ازو جهان سر بسر خاور و باختر

درختی است گویی بمینا منقش پرندیست گویی بلؤلؤ مشجر

آن کس که زمینی به جز از درگه عالیش امروز به جمع حکما نیست مشجر

یکی از علمهای گلگون منقش یکی از نقطهای زرین مشجر

سر شرک زان آسمان مکوکب دل کفر ازین بوستان مشجر

این بنا دارای امکانات رفاهی مناسب سبز و مشجر است.

شهری که همه باغ پر از سرو و پر از گل دیوار زمرد همه و خاک مشجر