دل بستن

عشق نگشوده طلسمی است که بر دل بستند آه از این عقده آسان که چه مشکل بستند

زاهدان سنگدل بستند اگر کشتی به خشک همت دریا رکاب میگساران را چه شد؟

آزاد چو از جهان بود دیوانه دل بستن عاقل به جهان یعنی چه

آنچه میرد یا بود بشکستنی نیستتاجرا را به اودل بستنی

ننگ آزادی‌ست بر وهم نفس دل بستنت این‌گره را همچو اشک از رشته بیرون تاز بند

جرأت از محو بتان راست نیاید بیدل حیرت آینه دستی‌ست ‌که بر دل بستند

دل بستنم به‌گوشهٔ آن چشم صنعتی است تصویر شیشه در بغل مست می‌کشم

گرمی لاله‌رخان قابل دل بستن نیست که به یک چشم زدن همچو شرر می‌گذرد

زانقلاب دهر بیدل ‌کارم از طاقت‌ گذشت بعد از این از سخت‌جانی سنگ بر دل بستن است

می زند سرو روانت به صنوبر پهلو بسکه بر قد تو ارباب نظر دل بستند